منوی اصلی
Skip Navigation Links

تازه ترین ارسال ها
* ولادت پیامبر صلی الله و امام صادق علیه السلام

* شروع امامت امام زمان علیه السّلام

* ازدواج فرخنده پیغمبر اکرم و خدیجه کبری

* برنامه های مهدی فاطمه عجل الله تعالی فرجه الشّریف در دوران ظهور

* شهادت امام حسن عسگری علیه السلام

* شهادت امام رضا علیه السلام

* رحلت یا شهادت اباالزهرا، حضرت رسول اکرم ؟؟؟؟

سلسله مراتب محبت به امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف

در تمام عالم، فقط یک خورشید حقیقت و یک مظهر کامل صفات جمال و جلال الاهی وجود دارد که هرکس به او توجّه یابد؛ به اندازه ظرفیتش از آن خورشید رخشان بهره می برد و نور می گیرد. همه دوستداران وجود مقدس ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف، به اندازه معرفت خودشان دوست دارند چشمشان به جمال حضرت روشن شود و روزی بیاید که بتوانند از وجود آن مقدّسش فیض گیرند و بهره برند؛ امّا پاکباختگان حضرت، هماره در اندیشه آنند که محبوبشان چه چیزی را دوست دارد تا آن را انجام دهند. دیگر با خود محبوب است که هر گونه صلاح بداند، با عاشقانش رفتار کند. چنین عاشقانی، دیگر در این اندیشه نیستند که که از او چیزی دریافت کنند و بهره ای ببرند؛ چرا که ایشان از تمامی خودخواهی ها رسته، و فقط به رضایت محبوب دل بسته اند. خوب است ما نیز بکوشیم در این میدان پیش رویم و خودمان را فراموش کنیم. بیشتر توجه داشته باشیم که او از ما چه می خواهد و دوست دارد چه کاری انجام بگیرد. این که ما به نوایی برسیم یا نرسیم، مهم نیست.

 حال بنگریم که مرتبه معرفت ما به امام زمانمان عجل الله تعالی فرجه الشریف تا چه حد است و ولیّ امرمان را به چه اوصافی (ظلم ستیزی، عدالت گستری، آباد سازی، دانش گستری، یا ...) می شناسیم.

همه حضرت را در جایگاه برپا کننده عدل و داد و مبارزه کننده با ظلم و ظالمان می شناسند؛ امّا آیا برقراری عدل جهانی هدف نهایی از ظهور حضرت است یا برقراری عدل، خود مقدّمه ای برای بک هدف والاتر است؟

بدون شک مشخصّه خاصّی که در روایات برای حضرت ذکر شده، این است که " یملاُ الارض قسطاً و عدلاً بعدما ملئت ظلماً و جوراً؛ خداوند به دست او زمین را از عدل و داد پر کند؛ پس از آن که ظلم و بیداد پر شده باشد. (بحارالانوار ج37 ص2 باب49)

علاقه بسیاری از مردم نیز به امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف بدین جهت است که حضرت بساط ظلم و بیداد را از روی زمین بر می اندازد و بساط عدل و داد را در آن می گستراند؛ ولی این هدف نهایی نیست. درست است که حتی بعثت تمام انبیا نیز برای برقراری عدل بر روی زمین بوده است: ولی برقراری عدل جهانی، هدف نهایی نیست. این هدف، خودش هدف والاتری دارد . صرف این که مردم در زمین عادلانه رفتار کنند؛ به یکدیگر ستم روا ندارند و زندگی منظّم و آسوده ای داشته باشند، هدف نهایی آفرینش نیست.

با این چیزها، انسان، شریف تر از زنبور عسل هم نمی شود تا چه رسد که از ملائکه برتر شود؛ چرا که زندگانی زنبور های عسل از زندگانی انسان ها خیلی منظم تر و عادلانه تر است.

برقراری حکومت اسلامی و گستراندن عدل در روی زمین به دست توانای حضرت ولی عصر ارواحناه فداه خود مقدمه ای برای تأمین هدف والاتری است و آن این که زمینه ای فراهم شود تا بیش تر انسان ها بتوانند به بیش ترین مراتب معرفت لایق برسند.

وجود ستم ها و نابرابری ها سبب می شود تا انسان ها درگیر مسائل مادی زندگی شوندو به جان هم بیفتند و بدین سان، فرصتی برای رشد معنوی و تکامل روحی خویش نیابند. هنگامی که بساط ظلم برچیده شد و در پرتو حکومت عدل جهانی، زندگی عادلانه ای برای همه افراد بشر برقرار شد، تازه برای انسان ها زمینه ای فراهم می شود که به سوی هدف نهایی خلقتشان حرکت کنند؛ خداوند به کسانی که اهل ایمان و عمل صالح و دارای شایستگی رهبری جامعه عدل الهی باشند، وعده داده است که آنان را وارثان زمین کند و حکومت زمین را به دستشان سپارد و به ایشان قدرت بخشد تا دینی را که خداوند برای انسان ها پسندیده است، در جهان حاکم کنند، و پس از دوران ترس و اضطراب و نا امنی شان، به امن و امان رساند.(سوره نورآیه 55)

این آیه در اینجا تمام نمی شود؛ بلکه در خاتمه هدف والاتری را بیان می کند که همه امور پیشین مقدمه آن است: " یعبدوننی لا یشرکون بی شیئا. تا آن که فقط مرا بپرستند و هیچ چیزی را شریک من نسازند.

آری، در پرتو حکومت صالحان باید عدل جهانی برقرار، و بساط ستم برچیده شود؛ دین خدا حاکمیت یابد و امنیت کامل همه جا را فراگیرد تا بساط شرک از روی زمین برچیده شود و شرایط پرستش خداوند بر روی زمین آن فراهم آید.

امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف  تجلی رحمت بیکران حق

درست است که از بهترین لحظات عمر ما، اوقاتی است که به مولایمان توسّل می جوییم؛ در فراق او اشک می ریزیم؛ در مدح او اشعاری و سخنرانی می شنویم، در عزای اجدادش عزاداری می کنیم ... ولی این ها هیچ کدام هدف نهایی نیست. این دستور ها را به ما داده اند تا چهت مهرها و محبت های ما به یک سمت و سو تمرکز یابد و پاک ترین عواطف ما به یک جهت که جهت خدایی است، سوق داده شود و دل های ما به زخارف پست دنیا تعلق نیابد. آری دلی که به وجود مقدّس ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف سپرده می شود، جا ندارد به اغیار سپرده شود.

تمام انبیا و اولیا آمده اند تا ما را به سوی آن نقطه متوجه و متمرکز سازد.محبت به اولیای خدا هنگامی ارزش می یابد که در سایه ی محبت خدا باشد، آن محبت اصیل نیست. اگر امام زمان علیه السّلام را از آن جهت دوست می داریم که جهان ما را آباد کند و نعمت هایمان را فزونی بخشد، ما دوستدار آبادانی و نعمتیم، نه دوستدار مولا و ولایت او. اگر به او عشق می ورزیم، از آن جهت که زمان ظهورش ، علم و حکمت و پیشرفت های معنوی، راحت و بی زحمت به دستمان آید، دوستدار راحتی هستیم، نه محبّ امام زمان علیه السّلام .

باید در پرتو معرفت حقیقی به خداوند و جانشین بر حقّ او در زمین، تمام ضمایم، آرایه ها و پیرایه ها را از دل هایمان بزداییم تا محبت ما پاک و خالص شود. چنین محبتی کیمیا است و چنان دلی تجلّی گاه عشق کبریا شمرده می شود؛ دلی که امام زمان را فقط برای خدا دوست می دارد نه برای خود.

و یکی از برکات وجود مقدّس امامان علیه السّلام این است که جمال و جلال الاهی را در آیینه ای به ما نشان می دهند تا ما بفهمیم؛ وگرنه آن جمال و جلال بی نهایت برای ما قابل درک و شناخت نیست.

وقتی می شنویم که وجود مقدّس امامان علیه السّلام گذشت و سخاوت، جود و احسان و لطف و رأفت را به همه مردم از دوست و دشمن ارزانی می داشته اند، دل هایمان پر می زند.

ما تمام صفات جمال و جلال الاهی را از جلوگاه امامان نورٌ علی نور درک می کنیم. اهل بیت علیه السّلام آینه های هستند که جمال و جلال بی نهایت الاهی را در حد و درک و شناخت ما مجسّم می کنند.

آری وجود اهل بیت علیه السّلام تجلی گاه تمام اسما و اوصاف الهی و بهترین ورودگاه و جایگاه معرفت خدا است؛ هر که خداشناسی و خداپرستی را اراده کند، از شما آغاز می کند.( قسمتی از جامعه کبیره)


آرشیو مطالب
Skip Navigation Links

دلنوشته ها
 این بخش در حال
به روزرسانی می باشد

تصاویر سایت
 این بخش در حال
به روزرسانی می باشد