دینداری در عصر غیبت

مهمترین خطری که در زمان غیبت امام زمان(عج) ما را تهدید می کند، خطر از دست رفتن اعتقادات صحیح و بی دین شدن است. به همین جهت در خصوص زمان غیبت، سفارشات اکیدی به مراقبت از دین شده است. در زمان غیبت امام زمان(عج)، غریبانه زیستن، انسان را در برابر انحرافات بهتر حفظ می کند، این صفتی است که مؤمنان از امام غریب خود حضرت بقیة الله الاعظم (عج) به ارث می برند.

پیامبر اکرم(ص) فرمودند: سوگند به خدایی که مرا به حق برانگیخت،قیام کننده اولاد من بر اساس پیمانی که خدا به وسیله من با او بسته است، از دیده ها غائب می شود تا بیشتر مردمان بگویند، خدا نیازی به آل محمّد(ص) ندارد و گروهی در نشانه های او دچار شک و تردید شوند.هر کس آن زمان را درک محکم به دین خود چنگ بزند، و برای شیطان راه شک را ببندد، تا شیطان نتواند او را به شک انداخته، از دین و آئین من بیرون ببرد.چنانکه پدر و مادرتان را از بهشت بیرون برد، خدای تبارک وتعالی شیطان را دوست و ولیّ کسانی قرار داده است که به خدا ایمان نمی آورند.(بحارالانوار ج51ص86و145)

پیامبر اکرم(ص) فرمودند: زمانی می آید که هر کس بخواهد دینش را حفظ کند، باید از کوهی به کوهی و از پناهگاهی به پناهگاهی برود همچون روباهی که بچه هایش را برداشته، فرار می کند.(منتخب الاثرص437)

امیرالمؤمنین(ع) فرمودند: در زمان غیبت کبری، کسی بر دینش باقی نمی ماند و هر کس به شکلی دینش را از دست می دهد مگر مخلصان، تنها آن ها با روح حقیقت یقین تماس دارند.(بحارالانوار ج51ص110)

امیرالمؤمنین(ع) فرمودند: بدانید آنها که در غیبت امام زمان(عج) در دین خود ثابت بمانند و از طول مدّت غیبتش منکرش نشوند، روز قیامت با من خواهند بود.(بحارالانوارج13ص333)

امام حسین(ع) فرمودند: او (مهدی(عج)) غیبتی دارد که در آن مردم بسیاری از دین برمی گردند و گروهی دیگر بر دین حق (اسلام) ثابت باشند. برخی از روی سرزنش به آنها می گویند، اگر راست می گویند زمان ظهور امام شما چه وقت است؟!

آگاه باشید! آنها که در غیبت وی با تحمل رنج ها و تکذیب بی دینان بر عقیده ی خود ثابت می مانند، مثل کسانی هستند که با شمشیر در رکاب رسول خدا جهاد کردند.(بحارالانوارج13ص356)

امام سجاد(ع) فرمودند: غیبت چندان طولانی می گردد که اکثر آنها که به وی عقیده دارند منحرف می گردند و جز کسانی که یقین قوی و معرفت صحیح دارند و از آنچه به آنها دستور داده ایم در خود ناراحتی و تنگی نمی بینند و تسلیم ما اهل بیت(ع) می باشند کسی به این عقیده ثابت نمی ماند.(بحارالانوارج13ص375)

امام باقر(ص) فرمودند: بعد از غیبت و حیرت ظاهر می شود، در این دوران تنها کسانی بر دین خود ثابت می مانند که در ایمان خود مخلص باشند و با روح یقین همراه و آنها کسانی هستند که خداوند ازآنها درباره ولایت ما پیمان گرفته و در دل آنها ایمان را مستقّر ساخته و آنها را با روحی از خو تأیید نموده است.(بحارالانوار ج51ص110)

امام صادق(ع) فرمودند: غیبت وی (امام زمان(عج)) مانند کشتی طوفانی در امواج خروشان دریاست که جز آنان که خداوند از آنها پیمان گرفته و ایمان را در لوح دلشان نوشته و با امداد خود مؤید داشته است، کسی از آن ورطه نجات نمی یابد.(بحارالانوار ج13ص375)

امام صادق(ع) فرمودند: صاحب الزّمان را غیبتی است که باید در غیبت وی بندگان خدا از انحراف پناه به خدا ببرند و دین خود را از کف ندهند.(بحارالانوار ج12ص373)

امام صادق(ع) فرمودند:برای صاحب الامر غیبتی است و باید هر بنده ای تقوا پیشه کند و متمسّک به دین خدا باشد.(کمال الدین ج2ص19)

امام صادق(ع) فرمودند: روزگاری بر شما فرا می رسد که در آن روزگار کسی از دینداران نجات نمی یابند،  مگر آن کسی که گمان می برند ابله است و شکیبایی می کند تا به او بگویند که او ابله و بی خرد است.(اصول کافی ج2ص117)

امام صادق(ع) فرمودند:زمانی بر مردم فرا می رسد که امام آنان از میانشان غایب می شود، زراره پرسید: مردم در آن زمان چه می کنند؟ امام فرمودند: به دستورات و عقاید دینی خود که از امامان معصوم گرفته اند، چنگ می زنند و از بدعتها دوری می جویند تا امام زمان(عج) ظهور کند.(بحارالانوارج52ص149)

امام صادق(ع) فرمودند: به زودی زمانی فرا می رسد که حق و باطل بر شما مشتبه باشد(قابل تشخیص نباشد) از آن فتنه نجات پیدا نمی کند، مگر کسی که با دعای غریق، خدا را بخواند:

یا الله، یا رحمان، یا رحیم، یا مقلّب القلوب، ثبّت قلبی علی دینک

این سفارش خاص زمان غیبت امام عصر(عج) است. و منظور از غریق (غرق شده) کسی است که به امواج بلا و فتنه های زمان غیبت گرفتار آمده و نمی تواند خود را از آن ها نجات دهد. و تنها راه نجات در زمان غیبت، معرفت امام عصر(عج) می باشد.(بحارالانوارج52ص148)

امام صادق(ع) فرمودند: همانا صاحب الامر را غیبتی است، هر که در آن زمان دینش را نگه دارد مانند کسی است که درخت خار قتاد را با دست بتراشد و سپس فرمودند: اینچنین و با اشاره با دست مجسّم فرمود. و کدام یک از شما می تواند خار آن درخت را بر دستش نگه دارد، پس اندکی سر به زیر انداختند و باز فرمودند: همانا صاحب الامر را غیبتی است، هر بنده ای باید از خدا پروا کند و به دین خود بچسبد.(اصول کافی ج2ص132)

از امام صادق(ع) سؤال شد که آیا عبادت در سرّ، با امام شما مهدی موعود(عج) که غائب است و در زمان دولت باطل زندگی کردن با فضیلت تر است و یا عبادت در زمان دولت حق و ظهور امام بر حق و امام بر حق و امام از شما که ظاهر است؟

امام صادق(ع) فرمودند: صدقه دادن در پنهانی والله با ارزش تر است از صدقه آشکار و همچنین عبادت شما در پنهانی و سرّی با امامی که مستور و غائب باشد در زمان دولت باطل و در حال ترس از دشمن با فضیلت تر و ارزشمندتراست از کسی که خداوند عزّوجل را عبادت می کند در زمان ظهور حق با امام برحق که ظاهر است در دولت حق،زیرا عبادت با ترس در دولت باطل مانند عبادت در امنیت و در زمان دولت حق نیست. پس امام فرمودند: به خدا قسم ای عمّار نمی میرد کسی از شما با این حال که وصف کردم، عبادت در دولت باطل با ترس مگر آنکه با فضیلت تر است در پیشگاه خدای عزّوجل از بسیاری از شهدای بدر و احد، پس بر شما بشارت باد.(اصول کافی ج1ص129)

امام کاظم(ع) فرمودند: وقتی پنجمین فرزند از فرزندان من غایب گردد، در مورد دین خود بسیار مراقب باشید وخدا را در حفظ آن فراموش نکنید، تا مبادا کسی شما را از دینتان جدا کند.(اصول کافی ج1ص336)

امام جواد(ع) فرمودند: بعد از مرگ پسرم علی نوری ظاهر می شود و سپس نوری پنهان می گردد(غیبت حضرت مهدی(عج)) پس وای بر کسی که به شک و تردید افتد و خوشا به حال ان غریبی که دین خود را بردارد و فرار نماید!(غیبت نعمانی باب 10ح37)