منوی اصلی
Skip Navigation Links

تازه ترین ارسال ها
* چگونه روزه ی خود را به امضای امام زمان برسانیم؟

* حجت زمان عجل الله تعالی فرجه الشّریف و ماه رمضان

* ولادت باسعادت منجی عالم بشریت مهدی فاطمه علیها سلام

ایام جانسوز شهادت حضرت زهرا (س)

ایام جانسوز شهادت دخت رسالت، همسر ولایت و مادر امامت، حضرت صدیقه ی طاهره، فاطمة زهرا سلام الله علیها را به ساحت مقدس حضرت بقیّة الله الأعظم عجّل الله تعالی فرجه الشِریف و شیعیان آن حضرت تسلیت و تعزیت عرض می نماییم و از خداوند فرج منتقم خون سینه ی بی بی دو عالم ر اخاستاریم.

برخیز و پا به پایم، مادر به خانه برگرد                در رفتنت عصایم، مادر به خانه برگرد

خون می چکد ز سینه، راه نفس بریده              رنگ از رخت پریده، مادر به خانه برگرد

دشمن حیا ندارد، شرم از خدا ندارد                             رحمی به ما ندارد، مادر به خانه برگرد

کس نیست بهر یاری، بر خاک سر گذاری                      قوّت مگر نداری، مادر به خانه برگرد

برخیز و اشک من شوی، برخیز و یا علی گو                   مادر بیا از این سو، مادر به خانه برگرد

هم سوی خانه جانم، دست تو می کشانم                    هم چادرت تکانم، مادر به خانه برگرد

جانم کشد شراره، دل گشته پاره پاره                          بشکسته گوشواره، مادر به خانه برگرد

در اول جوانی، از کینه های ثانی                                 رویت شده خزانی، مادر به خانه برگرد

یک ناله ای نوایی،کشتی مرا صدایی                           در زیر دست و پایی، مادر به خانه برگرد

این پای را بگو از ارتعاش بایستد، این دست را بگو که دست بردارد از این لرزش مدام، این قلب را بگو که نلرزد، این بغض را بگو که نشکند و اشک از ناودان چشم نریزد. این دل بی تاب را بگو که فاطمه هست...

ای جلوه ی خدا! ای یادگار رسول! زیستن، بی تو چه سخت است. ماندن، بی تو چه دشوار. این مرگ، مرگ تو نیست. مرگ عالم است. حیات بی تو حیات نیست. این مرگ، نقطه ختمی است بر کتاب جهان.

زمین با چه دلی تو را در خویش می گیرد و متلاشی نمی شود؟ آسمان با چه چشمی به رفتن تو می نگرد که از هم نمی پاشد و فرو نمی ریزد؟

خدا اگر نبود من چه می کردم با این مصیبت عظمی؟ إنا لله و إنا إلیه راجعون

فاطمه جان! عزیز خدا! دردانه ی رسول صلّی الله علیه و آله و سلّم! چه بزرگ است فتنه های جهان و چه عظیم است ابتلاهای خدای منان. پس از ارتحال پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم، خدا می داند که دل من، تنها گرم تو بود. در آن وانَفسای بعد از وفات نبی مکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم که همه مرتد شدند جز چند تن، چشمه ی زلال اسلامِ محض از خانه ی تو می جوشید. در آن طوفان ها که کشتی اسلام را دستخوش امواج جاهلیت می کرد، تنها لنگر متین و استوار، لنگر رضای تو بود. در آن گردباد های سهمگین پس از وفات پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم که حق در زیر پای مردم، کعبه در پشتشان، پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم در زوایای غفلت زده و زنگار گرفته ی دل هایشان و شیطان در عقل و چشم و گوششان جای می گرفت، جاده ی منتهی به خانه ی تو، تنها طریق هدایت بود، که بی رهرو مانده بود.

در آن ابتدای میعاد مستمر موسای اسلام، که سامری بر منبر هدایت نبوی و ولایت علوی تکیه می زد، تنها تجلی انوار ربوبی بر درختان خانه ی تو بود. رضای تو، اسلام بود و خشم تو کفر!

هیهات! هیهات! آنچه تو، همسر جوان مرا شکست، شکست نور بود پس از وفات پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم و آنچه تو، مادر مهربان کودکان مرا به بستر ارتحال کشانید خون دل بود. اهل زمین و آسمان گواهند که تو پس از پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم، هیچ نخوردی، جز خون دل.

و مادری در شرایطی که طفل اسلام آماج تیرهای جهل و شرک و کفر می شود یعنی سپر شدن بر دشنه های کینه و تیرهای جهل و شمشیرهای شرک را به جان خریدن.(برگرفته از کتاب  کشتی پهلو گرفته نوشته ی سید مهدی شجاعی)

رنج نامه ی فاطمیه

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند: خداوند متعال در شب معراج به من وحی فرمودند به راستی فتنه و گمراهی که توسط آن دو (عمر و ابوبکر) در آن روز (روز سقیفه) بر مردم ایجاد می شود از فتنه ی گوساله و سامری بیشتر است.(بحارالانوار ج52ص379ح185، کمال الدین ج1ص240ح2)

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند: خداوند از خشم زهرا سَلام الله عَلیها خشم می کند و از خرسندی او خرسند می شود.(کنزالعمال ج2 ص111، بحارالأنوار ج43 ص19)

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند: شبی که مرا به آسمان بردند، در بهشت را دیدم که بر آن نوشته بود لا اله الا الله، محمد رسول الله، علی حبیب الله، والحسن والحسین صفوةالله، فاطمة خیرةالله، علی باغضیهم لعنةالله.(بحارالأنوار ج43 ص303)

امام عصر عَجّل الله تَعالی فَرَجهُ الشّریف فرمودند: دختر پیامبر صَلّی الله عَلیهِ وَ آلهِ و سَلّم الگوی شایسته من است.(بحارالأنوار ج53 ص180)

و اما فاطمه همان ریحانة الرسول و الگوی شایسته ی مهدوی که خداوند با غضب او غضبناک شده و کینه ورزان به فاطمه اش را وعده ی دوزخ داده، در بستر بیماری و در درون خانه اش در حضور زنان مهاجر و انصار خطبه ای ایراد فرمودند. این خطبه از خطبه ی ایشان در مسجد در نزد مردان انصار و مهاجر کوبنده تر و دردناک تر است. این خطبه که از دل پر درد دخت نبی اکرم صَلّی الله عَلیهِ وَ آلهِ و سَلّم برخاسته، رنج نامه ی فاطمیه ست، رنجی جان کاه که تا اعماق استخوانش نفوذ کرده و تمام وجودش را در شعله های سوزان خود فرو برده و همین است که کلامش رنگ آتش به خود گرفته چرا که از قلبی آتشین برخاسته است. عجبا که او هیچ از درد خویش سخن نگفت، هر چند بزرگ بود؛ و هرچه گفت از درد امام محبوب و غریبش امیرالمؤمنین علی عَلیهِ السَّلام گفت.

نفرین بر اهل مدینه، آن هنگام که جنگی نابرابر را آغاز کردند...

نفرین بر اهل مدینه، آن هنگام که دست کثیفی چهره ی ناموس الهی را نیلگون کرد...

نفرین بر اهل مدینه، آن هنگام که درِ خانه ی وحی را آتش زدند...

نفرین بر اهل مدینه، آن هنگام که شیری را به قفس کشیدند...

نفرین بر اهل مدینه، آن هنگام که میخی را در سینه فرو کرده و پهلو را شکستند...

نفرین بر اهل مدینه، آن هنگام که طفل شش ماهه ای را شهید کردند...

نفرین بر اهل مدینه، آن هنگام که بازویی را با غلاف شمشیر زدند...

نفرین بر اهل مدینه، آن هنگام که زمین و آسمان را عزادار مادر هجده ساله ای کردند...

نفرین بر اهل مدینه و تمام آنان که در مقابل این جنایت سکوت کرده و دَم نزدند...

به کدامین گناه نکرده؟؟؟

آخر این همه ظلم با که؟ کسی که پیامبر(ص) در مقابلش تمام قد خم می شد؟ کسی که پدرش بارها و بارها فرمود: رضایت خدا در گرو رضایت فاطمه و خشم خدا خشم فاطمه است؟

آه...چه بگویم از این همه غربت ای مادر پهلو شکسته!!!

 

عزیزم مادرت چشم انتظار است                              دوای درد سینه کی می آیی

 


آرشیو مطالب
Skip Navigation Links

دلنوشته ها
 این بخش در حال
به روزرسانی می باشد

تصاویر سایت
 این بخش در حال
به روزرسانی می باشد