|
خالی شدن اصلاب کافران از مؤمنین
یکی از علت های غیبت امام(ع) از امّت این است که تمامی زاده های مؤمنین از صلب اجدادشان خارج شود تا جایی که اگر حتّی یک مؤمن باقی باشد که در نسل کافران وجود داشته باشد، غیبت آن قدر به طول خواهد انجامید که آن مؤمن نیز به دنیا بیاید و نسل کافران از مؤمنان کاملا جدا و مشخص شود. چنانکه امیر المؤمنین در جنگهای اسلام، اگر متوجه می شدند از نسل این کافران و دشمنان اسلام و اهل بیت(ع) در آینده مؤمنی متولّد خواهد شد از کشتن آن اجتناب می کردند.
«هُمُ الَّذینَ کَفَروا وَ صُدّوکُم عَن المسجِدِ الحَرام وَالهَدیَ مَعکوفآ اَن یَبلُغَ مَحِلَّهُ وَ لَولا رِجالُ مؤمِنون وَ نِساءُ مؤمناتُ لَم تَعلَموهُم اَنتَطَوُهُم فَتُصیبِکُم مِنهُم مَعَرَّةَ بِغَیرِ عِلمِ لِیُدخِلَ الله فی رَحمَتِهِ مَن یَشاء...»
اگر آنان از هم جدا می شدند (عناصر کفر و ایمان) همانا افراد کافر از ایشان را به عذابی دردناک معذّب می ساختیم. فتح 25
امام صادق(ع) فرمودند: همانا خداوند عزّوجلسپرده های مؤمنی در اصلاب کافر و منافق داشت، پس علی(ع) پدران را نمی کشت تا اینکه آن ودیعه ها بیرون آیند و چون آن ودایع بیرون آمدند، آن حضرت به کشتن آنان اقدام کرد و همین طور قیام کننده ما اهل بیت ظاهر نخواهد شد تا اینکه سپرده های خداوند بیرون بیایند و چون ظاهر گردند آن جناب نیز ظهور خواهد نمود و مخالفان راخواهد کشت.(تمام النعمة ج2 ص461 )
|