از بین رفتن باطل به دست حضرت ولی عصرعجل الله تعالی فرجه الشریف

امام باقر علیه السلام فرمودند: چون قیام کننده قیام کند به طرف کوفه می رود از آن شهر ده هزار و اندی خارج می شوند و به عادت همیشه از آل محمد صلی الله علیه و آله بیزاری جسته و می گویند از هر کجا آمده ای برگرد که ما نیازمند به فرزندان فاطمه نمی باشیم. مهدی شمشیر می کشد و همه آنان را می کشد و وارد کوفه می شود و تمام منافقان و شکاکان را نابود ساخته و قصرهایی را که به دست آنان ساخته شده است خراب می کند و آنها که بر علیه وی قیام کرده اند، می کشد و بدین وسیله خشنودی خدا را به دست می آورد.(الارشاد ص 773- انتشارات تهذیب سال 90- بحار الانوار ج 52 ص 338).  

"قال فإنک من المنظرین. إلی یوم الوقت المعلوم"

ابلیس به خداوند متعال عرض کرد: خدایا مرا تا روز قیامت مهلت بده، خداوند فرمود: به تو تا روز قیامت مهلت داده می شود.حجر37 و 38

امام صادق علیه السلام فرمودند: هنگامی که حضرت حجت ظهور کند و به مسجد کوفه بیاید، شیطان به حضور آن حضرت می آید و زانو به زمین می زند و می گوید: یا ویله من هذا الیومای وای از این روز! آنگاه حضرت حجت موی پیشانی شیطان را می گیرد و گردنش را می زند و او را به هلاکت می رساند، این روز وقت معلوم در آیه مذکور است.(اثبات الهداه ج 7 ص 101 از کتاب حضرت مهدی فروغ تابان انتشارات جمکران تالیف محمد اشتهاردی ص 100).

امام باقر علیه السلام فرمودند: زمانی که حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف قیام کند، به کوفه تشریف فرما می شوند و بیش از ده هزار نفر از آنجا بیرون می آیند که آنها را "تبریه" می گویند. پس به آن حضرت عرض می کنند: برگرد به همان مکانی که بودی ، ما نیاز ی به فرزندان فاطمه سلام الله علیها نداریم. پس، شمشیر را می کشد و همه آنها را می کشد. سپس وارد کوفه می شود و تمام افراد منافق و جنگجو را می کشد تا خداوند متعال راضی شود.(ارشاد شیخ مفید، چاپ بیروت 1309 ه، ج 3، ص 358). 

"یعرف المجرمون بسیماهم فیوخذ بالنواصی و الاقدام"

 گنهکاران از سیمای خود شناخته می شوند.پس از پیشانی و پاها گرفته و به آتش انداخته می شوند. الرحمن 41

امام صادق علیه السلام فرمودند: وقتی که قیام کننده ما قیام می کند، خدا او را چنان می فرماید که خلایق را از صورت و سیما می شناسد و امر می کند کافر را از پیشانی و پاهایش می گیرند و با شدت و سختی شمشیر به او می زند. (بصائر الدرجات ج 7 ص 356 باب 17 ح 8)

"هو الذی ارسل رسوله بالهدی و دین الحق لیظهره علی الدین کله و لو کره المشرکون"

 خدای تعالی آن چنان خدایی است که رسول خود را با هدایت و دین حق فرستاد، برای اینکه آن دین حق را بر همه دین ها غالب گرداند، هر چند مشرکان آن را ناخوش بدارند.توبه، 33.

امام صادق علیه السلام فرمودند: به خدا سوگند که هر آینه تاویل این آیه هنوز نازل نشده و نازل هم نمی شود تا اینکه قیام کننده عجل الله تعالی فرجه الشریف خروج نماید. وقتی خروج نمود، هیچ کفر کننده به خدا و شرک قرار دهنده به امام علیه السلام نیست مگر اینکه خروج آن حضرت را ناخوش می دارد، زیرا که خروج او بر کافران و مشرکان عذاب و نقمت است. حتی اگر کافری یا مشرکی داخل سنگ سخت باشد، هر آینه آن سنگ گوید، ای مؤمن! در من کافری هست مرا بشکن و او را بکش.(کمال الدین ج 2 ص 670، نوادر الکتاب).

 امام صادق علیه السلام فرمودند: آنگاه که مهدی علیه السلام در مسجد کوفه است شیطان در حالی که با زانوهایش راه می رود نزد او آمده می گوید: ای وای از خطر امروز، در این هنگام قیام کننده پیشانی اش را گرفته و گردنش را می زند. (بحار الانوار ج 13 ص 1135).

امام باقر علیه السلام فرمودند: چون قیام کننده قیام کند به طرف کوفه می رود از آن شهر ده هزار و اندی خارج می شوند و به عادت همیشه از آل محمدصلی الله علیه و آله بیزاری جسته و می گویند از هر کجا آمده ای برگرد که ما نیازمند به فرزندان فاطمه نمی باشیم. مهدی شمشیر می کشد و همه آنان را می کشد و وارد کوفه می شود و تمام منافقان و شکاکان را نابود ساخته و قصرهایی را که به دست آنان ساخته شده است خراب می کند و آنها که بر علیه وی قیام کرده اند می کشد و بدین وسیله خشنودی خدا را به دست می آورد.(الارشاد ص 773- انتشارات تهذیب سال 90- بحار الانوار ج 52 ص 338).