السلام علیک یا أبا عبدالله الحسین
حضرت حجت بن الحسن العسگری عَجّل الله تَعالی فَرَجهُ الشّریف فرمودند: فلأندبَنّک صَباحاً و مساءً، وَ لَأبکیّنَ بَدَلَ الدُّموعَ دماً، حسرةً علیک
و تأسفاً علی مادَهاک، و تَلَهُّفاً حتی أموات بَلوعةِ المُصاب و غصّةٍ الاِکتیاب...
پس هر صبح و شام برایت ناله می کنم و به جای
اشک برایت خون می گریم، به خاطر حسرت بر تو و اندوه و تأسف بر آنچه تو را گرفتار
کرد. شعله ور در سوز و گدازم تا اینکه از بی قراری سختی ها و مصیبت ها و غصه اندوهگین بمیرم.(بحارالانوار ج98 ص320 / زیارت ناحیه مقدسه)
سلام بر شهید شهیدان!
سلام بر کسی که حرمت خیمه گاهش شکسته شد!
سلام بر کسی که به دست زنازادگان کشته شد!
سلام بر گریبانهای چاک شده!
سلام بر لب های خشکیده!
سلام بر آن جان های بلا رسیده!
سلام بر آن جسدهای برهنه مانده!
سلام بر پیکرهای تغییر رنگ یافته!
سلام بر خون های جاری شده!
سلام بر شیرخوار کوچک!
سلام بر بدن های غارت شده و سلام بر دور افتادگان از وطن !
سلام بر دفن شدگان بی کفن و سلام بر سرهای جدا شده از بدن!
سلام بر آن ستم دیده ی بی یاور!
سلام بر کسی که پیمانش شکسته شد و سلام بر کسی که هتک حرمت شد!
سلام بر کسی که با خون جراحت هایش غسل داده شد!
سلام بر کسی که جرعه نوش جام نیزه ها شد! سلام بر کسی که خونش مباح شد!
سلام بر کسی که شاهرگش بریده شد و سلام بر کسی که محاسنش به خون خضاب شد!
سلام بر گونه به خاک آلوده و سلام به دندانی که با چوب خیزران کوبیده شده!
سلام کسی که قلبش از مصیبت تو جریحه دار است و موقع یاد کردن تو، اشکش جاری
است!
سلام مصیبت زده ی محزونِ سرگشته ی بیچاره!(بحارالانوار
ج98 ص321 و 322 / فرازی از زیارت ناحیه مقدسه)
آری، هیچ عزاداری برای امام حسین عَلیهِ السَّلام بزرگتر از امام
زمان عَجّل الله تَعالی فَرَجهُ الشّریف وجود ندارد و هیچ
کس شدید تر از ایشان برای آن حضرت عزاداری نکرده و نمی کند. تا جایی که ایشان در
حزن و مصیبت امام حسین عَلیهِ السَّلام خود را " مصیبت
زده ی محزونِ سرگشته ی بیچاره " خطاب می کند، که نشان دهنده ی عظمت این رزیه و مصیبت است برای ایشان.
تنها عارف واقعی و به حق امام حسین عَلیهِ السَّلام، و صاحب
دم پسرش؛ صاحب العصر و الزمان عَجّل
الله تَعالی فَرَجهُ الشّریف است. او
که مظهر و نشانه ی خدا و حجت بر حق الهی است بهتر از هر کس دیگری حسین بن علی عَلیهِم السَّلام و کربلا را می
شناسد و هیچ کس جز او برای حسین عَلیهِ السَّلام خون گریه نمی کند، چرا که حجت خدا را زمان و مکان حجابی نیست و هر
ساله شاهد لحظه به لحظه واقعه کربلاست و هر ساله وجود مقدس حضرت ولی عصر عَجّل الله تَعالی
فَرَجهُ الشّریف ناظر مظلومیت و مصیبت اهل بیت عَلیهِم السَّلام است و در کنار این صحنه ها همچون
شمعی می سوزد و می گرید.
شاهد غربت و اشک غریبی علی عَلیهِ السَّلام در مدینه است چشم بر ریسمان دستان و
گردن علی عَلیهِ السَّلام در کوچه ها می گرید و ضجه می زند، با مادرش در کوچه های
تنگ و تاریک بنی هاشم؛ بغض در گلو مانده است. و ناظر جسارت دشمنان امیرالمؤمنین علی عَلیهِ السَّلام به مادرش است. با حسن عَلیهِ
السَّلام بدنش آماج تیرهای بلا می شود و خون دل مهدی است که از تابوت
حسن عَلیهِ السَّلام به آسمان می جهد و در مصیبت جدش حسین عَلیهِ السَّلام این گونه ناله زده و می گوید:
"... اما آنان با ستم و تجاوز و دشمنی
به مقابله با تو برخاستند. پس تو نیز به دنبال ترساندن آنان از عذابهای الهی و
تأکید بر حجت الهی با ایشان به مبارزه پرداختی. پس آنان پیمان ها و بیعت تو را
شکستند. پروردگارت و جد مطهرت را به خشم
آوردند جنگ را با تو آغاز کردند و با نیرنگ و شرارتشان به ستیز تو برخاستند. و آن
نفرین شده ی دور از رحمت حق به لشکریانش
فرمان داد تا تو را از آب و ورود بر آب باز داشتند، و به مبارزه با تو شتافتند، و
در فرود از شتران و سینه به سینه جنگیدن با تو شتاب ورزیدند ، و تیر باران و سنگ
بارانت نمودند و دستهای بلا خیز ِ بنیاد برانداز را به سویت گشودند و در کشتن
دوستانت نه حرمت و حقی را برایت مراعات کردند و نه از هیچ حرام وگناهی درباره تو اندیشه
کردند.
و تو همچنان در گرد و غبار میدان به پیش می
تاختی و ناملایمات و اذیت ها را تحمل می کردی تا آنجا که فرشتگان آسمانها از صبر و
استقامت تو شگفت زده شدند.
پس دشمنان از هر طرف گرداگرد تو حلقه زدند و
با زخمهای فراوان تو را از پای انداختند و راه نجات را بر تو بستند. و تو را یاوری
نمانده بود و تو همه چیز را به حساب خدا نهاده و صبر می کردی و از زنان حرم و
فرزندانت دفاع می نمودی، تا این که تو را از اسبت سرنگون ساختند و با بدنی سر تا
سر جراحت بر خاک افتادی در حالی که اسبها تو را لگد کوب می کردند و تجاوز پیشگان
کافر، تو را با شمشیرهایشان ضربه می زدند. عرق مرگ بر پیشانی مبارکت نشست و راست و
چپ بدن مبارکت به تناوب بالا و پایین می رفت، و تو هنوز گوشه چشمی به سوی حرم و
خیامت می گرداندی در حالی که دیگر آنچه بر تو می گذشت تو را از فرزندان و اهل بیتت
باز می داشت. همین که بانوان حرم اسب تو را بلا زده و خواری رسیده دیدند، و زین تو
را بر آن واژگونه یافتند، از پس پرده خیمه ها برآمدند در حالی که گیسوانشان را بر
چهره ها پریشان ساخته و نقاب از چهره انداخته و سیلی بر صورتهایشان می زدند و با
صدای بلند گریه می کردند و ناله و فریاد کنان تو را می خواندند.
در حالی که شمر ملعون بر روی سینه تو نشسته
بود و شمشیر تشنه اش را بر گلوگاه تو نشانده، از خون تو سیراب می کرد با دست پلیدش
محاسن شریف تو را گرفته و با شمشیر تیزش سر از بدن تو جدا می کرد.
حَواست از حرکت باز ایستاد و نفسهای شریفت
نهان گشت."(بحارالانوار ج 98ص232/
زیارت ناحیه مقدسه)
امام باقر عَلیهِ السَّلام در حدیثی قدسی فرمودند: زمانی که جدم حسین عَلیهِ السَّلام به شهادت رسید
فرشتگان با گریه و زاری به درگاه خداوند عزوجل نالیدند و گفتند: پروردگارا! آیا از
آنان که برگزیده و فرزند برگزیده تو را کشتند در می گذری؟!
خداوند به آنان وحی فرمود: فرشتگان من آرام گیرید! سوگند به
عزت و جلالم که از آنان انتقام می گیرم اگر چه بعد از گذشت زمانی طولانی باشد.
و در قتله گاه خداوند شمائل حضرت حجت عَلیهِ السَّلام را بر أباعبد الله الحسین عَلیهِ
السَّلام نمایان نمود و فرمود: "به
وسیله ی او انتقام تو را خواهم گرفت."
و در این لحظه بود که امام حسین عَلیهِ السَّلام که خود مظلومترین مرد عالم است برای
غربت و بی یاوری مهدی فاطمه گریست و فرمود : مهدی
از من غریب تر است.
"آجرک الله یا صاحب العصر و الزمان"
امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف از لسان مبارک سیدالشّهداء علیه السلام: امام حسین علیه السلام فرمودند: خدا قیام کننده عجل الله تعالی فرجه الشریف ما را آشکار می کند تا از ستمکاران انتقام بگیرد. عرض شد: فرزند رسول خدا صل الله علیه و آله و سلم قیام کننده شما کیست؟ فرمود: هفتمن از فرزندان پسرم محمد بن علی علیه السلام او حجه بن الحسن عجل الله تعالی فرجه الشریف بن علی بن محمد بن علی بن موسی بن جعفر بن محمد بن علی علیه السلام فرزندم می باشد. و او همان کسی است که زمانی طولانی غایب شود، سپس ظهور می کند و زمین را پر از عدل و داد می سازد به همان سان که از ظلم و جور پر شده باشد. ( سخنان جامع امام حسین علیه السلام ص 740) امام حسین علیه السلام فرمودند: دوازده مهدی علیه السلام هدایت کننده از ماست. اول آنها امیرالمومنین علی بن ابیطالب علیه السلام و آخر آنها نهمین فرزند من است . او امامی ست که قیام به حق می نماید، خداوند زمین را پس از آن که مرده باشد به وسیله او زنده می کند و هم به وسیله او دین حق را بر همه ادیان غالب می گرداند هر چند مشرکان نخواهند. ( بحار الانوار ج 51 ص 133 و احکم الزاهره ج 1 ص 102 ) امام حسین علیه السلام فرمودند: منجی آخرالزمان عجل الله تعالی فرجه الشریف که صاحب حکومت حق است مظلومانه و نه در غربت در میان مردم زندگی می کند تا پاسخ ظلم و ستمی که بر رهبران جامعه ی بشری و مردم جهان شده را بدهد و دنیا را پر از عدل و داد نماید. ( کمال الدین ج 1 ص 318) امام حسین علیه السلام فرمودند: اگر روزی از غیبت و پنهان زیستی حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف به شما خبر داده شد آن را انکار نکنید. ( اثبات الهداه ج 3 ص 439) امام حسین علیه السلام فرمودند: او از نظرها پنهان است تا کسی او را به بیعت خود نخواند، او زیر هیچ پرچم رهبر ناشایستی نرود. ( بحار الانوار ج 52 ص 279) امام حسین علیه السلام فرمودند: مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف را با آرامش و وقار، شناخت حلال و حرام، نیاز همگان به او و بی نیازی او از همه خواهید شناخت. ( غیبت نعمانی ص 127 و منتخب الاثر ص 309) امام حسین علیه السلام در کربلا به اصحاب خود فرمودند: هر کس ما را به جان یاری نماید در درجات عالیه بهشت با ما خواهد بود. جد بزرگوارم رسول الله صل الله علیه و آله و سلم به من خبر دادند که: فرزندم حسین علیه السلام در زمین کربلا در حالی که بی کس و تنها و تشنه باشد شهید خواهد شد، هر کس او را یارس کند مرا یاری کرده است، و فرزند او حضرت قیام کننده عجل الله تعالی فرجه الشریف را یاری کرده است. و هر کس ما را به زبان خود یاری نماید، در روز قیامت در زمره ما خواهد بود. ( فوائد المشاهد شیخ شوشتری ) امام حسین علیه السلام فرمودند: وقتی که مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف قیام نماید مردم وی را انکار می کنند چرا که به صورت جوانی به سوی آنها بر می گردد در حالی که مردم گمان می برند که او پیرمرد سالخورده است. ( امام مهدی از ولادت تا ظهور ص 107 و عقد الدرر ص 42 ) امام حسین علیه السلام به عبدالله بن عمر فرمودند: اگر از دنیا جز یک روز باقی نماند، خدای تعالی این یک روز را آن قدر طولانی فرماید که سرانجام مردی از فرزندان من خروج کند و زمین را پر از عدل و داد نماید همانگونه که از ظلم و جور پر شده باشد. ( مهدی از ولادت تا ظهور ص 107 ) امام حسین علیه السلام فرمودند: قیام کننده عجل الله تعالی فرجه الشریف این امت نهمین فرزند من است، اوست صاحب غیبت و همان کس که میراثش را در حالی که زنده می باشد تقسیم می کنند. ( بحار الانوار ج 51 ص 133 ) از امام حسین علیه السلام پرسید شد شما صاحب این امر هستید؟ حضرت فرمودند: خیر. صاحب این امر آن گریخته رانده شده است که انتقام خون پدرش گرفته نشده است . کنیه اش کنیه عمویش می باشد. او هشت ماه شمشیر بر شانه خود می نهد. ( کمال الدین ج 1 ص 317) امام حسین علیه السلام فرمودند: روزی بر جدم رسول خدا صل الله علیه و آله و سلم وارد شدم، حضرت مرا بر زانوی خود نشاند و فرمود: همانا خداوند سبحان از نسل تو ای حسین علیه السلام نه امام برگزیده که نهمین آنان قیام کننده آل محمد عجل الله تعالی فرجه الشریف است و همه آنان در فضیلت و منزلت نزد خدا برابرند. ( سخنان جامع امام حسین علیه السلام ص 732) شخصی از امام حسین علیه السلام پرسید آیا شما صاحب الامری؟ ایشان فرمودند: نه، عرض کرد: پس فرزند شماست؟ فرمود: نه، عرض کرد : آیا فرزند فرزند شماست؟ فرمود: نه. پرسیدم: پس صاحب الامر کیست؟ فرمود: آن که زمین را پر از عدل خواهد کرد همان گونه که پر از ظلم گشته باشد. او پس از زمانی طولانی که امامان پیشین رفته باشند خواهد امد همان گونه که رسول خدا صل الله علیه و آله و سلم پس از مدتی دراز که از زمان پیامبران پیشین گذشته بود مبعوث شد. ( سخنان جامع امام حسین ص 732) از امام حسین علیه السلام پرسیدند: آیا حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف به دنیا آمده است؟ فرمود: نه، و اگر زمان او را درک کنم، در تمام عمرم به او خدمت خواهم کرد. ( سخنان جامع امام حسین علیه السلام ص 733) امام حسین علیه السلام فرمودند: برای صاحب این امر، یعنی مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف دو گونه غیبت است یکی آن قدر به درازا می کشد که برخی گویند: او مرده است و بعضی گویند: او کشته شده، گروه سومی گویند: او رفته است، از دوست و دشمن بر جای او آگاه نمی شود مگر آن دوستدار که حضرت سرپرستی او را عهده دار گشته است. ( سخنان جامع امام حسین علیه السلام ص 733) امام حسین علیه السلام فرمودند: هر گاه مهدی آل محمد عجل الله تعالی فرجه الشریف ظهور کند، میان او و عرب و قریش چیزی جز شمشیر نخواهد بود و چیست که در ظهور مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف شتاب دارد؟ به خدا سوگند پوشاک او جز لباس درشت و خوراک او جز جو نیست و ظهور او جز شمشیر و مرگ در سایه شمشیر نیست. ( سخنان جامع امام حسین علیه السلام ص 736) شخصی از امام حسین پرسید: آن گاه که مهدی آل محمد عجل الله تعالی فرجه الشریف ظهور کند آیا برخلاف سیره علی علیه السلام عمل می کند؟ فرمود: آری، بدین گونه که علی علیه السلام با نرمی و خودداری رفتار می نمود زیرا می دانست که پس از او شیعیانش مغلوب واقع می شوند و مهدی آل محمد عجل الله تعالی فرجه الشریف هنگام ظهور، با قدرت و دستگیر ساختن عمل می کند، زیرا می داند که پس از او دیگر شیعیانش مغلوب نخواهند شد. ( سخنان جامع امام حسین علیه السلام ص 739) امام حسین علیه السلام فرمودند: در نهمین از فرزندان من، سنتی از یوسف و سنتی از موسی بن عمران وجود دارد و او قیام کننده عجل الله تعالی فرجه الشریف ما اهل بیت نبوت صل الله علیه و آله و سلم است که خدای تعالی امر او را در یک شب اصلاح می کند.( سخنان جامع امام حسین علیه السلام ص 741) امام حسین علیه السلام فرمودند: ولادت قیام کننده آل محمد عجل الله تعالی فرجه الشریف از مردم پنهان می شود تا جایی که می گویند: او هنوز متولد نشده است. او در حالی ظهور می کند که پیمان هیچ کس بر عهده او نیست. ( سخنان جامع امام حسین علیه السلام ص 742) امام حسین علیه السلام فرمودند:در قیام کننده عجل الله تعالی فرجه الشریف ما سنت هایی از پیامبران وجود دارد: سنتی از نوح، سنتی از ابراهیم، سنتی از موسی، سنتی از عیسی، سنتی از ایوب و سنتی از محمد صل الله علیه و آله و سلم. اما سنتی که از نوح به ارث برده است: طول عمر است. سنتی که از ابراهیم به ارث برده است: پنهان به دنیا آمدن و کناره گیری از مردم. سنتی از موسی به ارث برده است: ترس و غایب شدن است. سنتی که از عیسی به ارث برده است: اختلاف مردم درباره اوست. سنتی از ایوب به ارث برده است: گشایش پس از گرفتاری است. و سنتی از محمد صل الله علیه و آله و سلم به ارث برده است ظهور با شمشیر است ( سخنان جامع امام حسین علیه السلام ص 742)
|