سلام بر تو ای شیرین لقای
از دست رفته محمّد صلّی الله علیه و آله و سلّم ای چراغ روشن شب های
رسالت! کاش هنوز بودی و بقچه ی محبتت را تا غار حرایِ تنهاییِ رسول، به دوش می
کشیدی، تا اوج وفای خود را با پرچم صفای زنانه ات، بر قله کوه های مکه به تماشا
بگذاری! سلام بر تو ای انیس تنهایی
اسلام، ای مونس محمد امین! حضرت خدیجه سلام الله علیها زنی بود از جنس آسمان که
با عروج روحانی اش به ملکوت، دیگر کسی رسول خدا صلّی
الله علیه و آله و سلّم را شادمان ندید. در تعریف این بانوی
بزرگوار همان بس که بهانه ی خلقت، امّ الحسن و الحسین، امّ ابیها حضرت فاطمة
الزّهرا سلام الله علیها از دامان او برخاست و نبّی اکرم صلّی
الله علیه و آله و سلّم با تکیه بر حمایت های او رسالتش را علنی کرد در دیار جهل و کفر. عظمت مقام خدیجه کبری سلام الله علیها از سربلندی او در
امتحانی بود که با تمام تنهایی، لحظه ای در حقانیت رسول خدا صلّی
الله علیه و آله و سلّم شک نکرد. خدیجه سلام الله علیها بانویی بود که دارایی اش
موجب والایی اش و ثروتش ابزار همّت و کرامتش بود. اگر نبود دست یاری گر این بزرگ بانو، شعله ی دین اسلام در شعب ابی طالب
خاموش می شد. وفات اُمّ المؤمنین حضرت خدیجه
کبری، همسر و هم سِرِّ رسول خدا صلّی
الله علیه و آله و سلّم، بزرگ بانوی رنج و صبر و دعا، مظهر خلوص و تمثیل "عبادالله
الصّالحین" را اول به ساحت مقدس نبّی اکرم صلّی
الله علیه و آله و سلّم و نیز به محضر نورانی دختر
گرانقدر ایشان حضرت زهرای اطهر سلام الله علیها و تنها بازمانده از
اولاد تطهیرشان، حضرت بقیّة الله الأعظم عجّل الله تعالی فرجه
الشّریف تسلیت عرض می نماییم... جبرئیل درباره این بانوی
با عظمت می فرماید: " یا محمد! بر خدیجه سلام الله علیها از جانب پروردگارش سلام
برسان و او را به خانه ای از زبرجد در بهشت بشارت ده." درک آسمان عظیم وجود رسول
خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم، نیازمند اقیانوسی مانند
خدیجه کبرا سلام الله علیهابود تا تصویر آسمانی او را در تمام خویش منعکس کند. امشب، هم درد با امّ
ابیها سلام الله علیها، کوچ بانوی آفتاب خانه وحی را به سوگ می نشینیم؛
خاموشی شعله ی امید رسول خدا سلام الله علیها، خدیجه کبریسلام الله علیها را تسلیت
عرض می کنیم. مختصری از زندگی نامه
حضرت خدیجه سلام الله علیها اُمّ المؤمنين، حضرت خديجه كبري سلام الله علیهادختر خويلد بن اسدبن عبدالعزي نخستين همسر رسول خدا صلّی
الله علیه و آله و سلّم، از زنان شريف،
اصيل و نامدار عرب و اسلام مي باشد. وي با اين كه در عصر جاهليت، در مكه معظمه
ديده به جهان گشود و در آن شهر قبيله گرا و طايفه مدار رشد و كمال يافت، در عفت،
نجابت، طهارت، سخاوت، حسن معاشرت، صميميت، صداقت، مهر و وفا با همسر، كم نظير بود
و وي را در آن عصر، طاهره و سيده نساء قريش مي خواندند و در اسلام يكي از چهار
بانويي كه بر تمام بانوان بهشت فضيلت و برتري دارند، شناخته شد و جز دختر ارجمندش
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها، هيچ بانويي
اين مقام و فضيلت را نيافت.( رمضان در
تاريخ (لطف الله صافي گلپايگاني)، ص 66) حضرت محمد صلّی
الله علیه و آله و سلّم كه پيش از بعثت،
بنا به سفارش عمويش ابوطالب علیه السلام در يكي از سفرهاي كارگزاران خديجه سلام الله علیها شركت كرد و سود فراواني نصيب وي نموده بود، علاقه خديجه سلام الله علیها را به خويش جلب و زمينه ازدواج با وي را فراهم كرد. خديجه كبري سلام الله علیها در چهل سالگي با امين قريش، حضرت محمد صلّی
الله علیه و آله و سلّم كه در سنّ بيست
و پنج سالگي بود ازدواج كرد و زندگي شرافتمندانه و اصيلي را پايه ريزي كردند، كه
در تاريخ بشريت بي همتا و بي مانند است.( تذكره الخواص (ابن جوزي)، ص 271؛ كشف الغمه
(علي بن عيسي اربلي)، ج2، ص 79) خديجه كبري سلام الله علیها به پيامبر صلّی
الله علیه و آله و سلّم عشق و علاقه
ويژه اي داشت و هنگامي كه آن حضرت مبعوث به رسالت شد، تمام توان و دارايي هاي خويش
را در اختيار آن حضرت گذاشت، تا در راه اسلام و باروري آن هزينه كند. او نخستين
زني بود كه به آن حضرت ايمان آورد و در اين راه مشقت ها و آزارهاي فراواني از سوي
قريش و اهالي مكه متحمل گرديد.( رمضان در
تاريخ، ص 72) وي تا زنده بود، در تمام صحنه ها يار و ياور رسول خدا صلّی
الله علیه و آله و سلّم و موجب تسلي قلب شريف آن حضرت بود و در روزگار سخت تبعيد در شعب ابي
طالب، هيچ گاه آن حضرت را تنها نگذاشت و با تمام وجود از وي پشتيباني و نگه باني
مي كرد. سرانجام اين بانوي فداكار، پس از يك عمر تلاش و كوشش و 25 سال خدمت
به رسول گرامي صلّی الله علیه و آله و سلّم
و دين مبين اسلام، پس از بازگشت از محاصره
قريش در شعب ابي طالب به مكه معظمه، در سال دهم بعثت، جان به جان آفرينان تسليم و
روح مطهرش به اعلي عليين عروج نمود. پيامبراكرم صلّی
الله علیه و آله و سلّم در مدت كوتاهي،
دو يار و پشتيبان خويش، يعني عمويش ابوطالب و پس از وي، خديجه كبري سلام الله علیها را از دست داد و از اين باب، بسيار اندوهگين و ماتم زده بودو روزگار
سختي را پشت سر مي گذاشت. به همين جهت، آن سال را "عام الحزن" [سال
اندوه] ناميدند. پس از غسل و كفن بدن مطهر خديجه كبري سلام الله علیها، پيامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم
وي را در حجون مكه به خاك سپرد.( رمضان در تاريخ، ص 64؛ تاريخ اليعقوبي، ج2، ص 35؛ المنتخب من ذيل
المذيل (طبري)، ص 86؛ البدايه و النهايه (ابن كثير)، ج3، ص 156؛ كشف الغمه، ج2، ص
79) خديجه کبری سلام الله علیها در خانه پيامبر صلّی
الله علیه و آله و سلّم داراي دو پسر به نام هاي قاسم و عبدالله [معروف به طيب و طاهر] و
چهار دختر به نام هاي زينب، رقيه، ام كلثوم و حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها گرديد.( منتهي الآمال (شيخ عباس
قمي)، ج1، ص 108؛ زندگاني چهارده معصوم(ع) (ترجمه اعلام الوري)، ص 211) پيامبراكرم صلّی
الله علیه و آله و سلّم در شأن همسرش
خديجه سلام الله علیها فرمودند: سوگند به خدا، پروردگار
كسي را بهتر از خديجه نصيبم نكرد. زيرا در حالي كه مردم، كفر مي ورزيدند، او به من
ايمان آورد؛ در حالي كه مردم تكذيبم مي كردند، او مرا تصديق كرد؛ در حالي كه مردم
محرومم كرده بودند، او با دارايي هاي خود با من مساوات كرد و خداوند از او به من
فرزنداني عطا كرد، كه از ساير همسرانم چنين موهبتي نصيبم نشد.( تذكره الخواص، ص 273؛ رمضان در تاريخ، ص 76؛ كشف الغمه، ج2، ص 78)
"یا رب الخدیجه بحق الخدیجه اشف صدر الخدیجه بظهور الحجّة
"
|