خروج دجّال

رسول اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:آآ خداوند هیچ پیامبری را مبعوث نگردانید جز این که قوم خود را از خطر وجود دجال ترسانیدند. خداوند او را تا امروز به تأخیر انداخت (که او را ببینید) مطلب بر شما مشتبه نگردد و اگر شما را به خدایی خود دعوت کرد، اعتنا نکنید زیرا خدای شما یک چشمی نیست. او در حالی که سوار بر الاغی ست که فاصله ی میان دو گوشش یک میل راه باشد خروج می کند. بهشت و جهنّم با اوست، و هم کوهی از نان و نهری پر از آب دارد. بیشتر پیروان او یهودی و زنان و اعراب بیابانی هستند. او جز مکّه و حومه ی آن به همه جای زمین قدم می گذارد.(مهدی موعود ص968)

امام صادق علیه السّلام فرمودند: رسول اکرم صلّی الله علیه و آله از دجّال سخن گفته و قریه ای که از آن جا بیرون می آید و بعضی از علائم او را بیان کرده و فرمودند: وی (دجّال) ادّعای خدایی می کند در اولین روزی که خروج می نماید هزار نفر یهودی و زنازادگان و شراب خواران و نوازندگان و بازیگران و اعراب بیابانی و زنان به وی می گرایند!..تا آن که فرمود: دجّال زنا، لواط و سایر منکرات را مباح می کند تا جایی که مردان و زنان و پسران به طور آشکار و عریان در اطراف خیابان ها یکدیگر را در آغوش می گیرند! یاران او در خوردن گوشت خوک و میگساری و ارتکاب هرگونه فسق و فجوری افراط می کنند، و جز مکّه و مدینه و مراقد ائمّه ی اطهار علیهم السّلام، تمام نقاط زمین را می پیماید. وقتی سرکشی او از حدّ گذشت و ظلم او و پیروانش همه جا را گرفت، کسی که عیسی بن مریم پشت سر او نماز می گزارد، او را به قتل می رساند.(بحارالانوار ج13ص969)