جشن غدیر

در دوران خلافت پنج ساله امیرالمؤمنین علی علیه السلام سالی، روز غدیر مقارن با روز جمعه شد. حضرت خطبه نماز جمعه را به مسئله غدیر اختصاص دادند و پس از حدود بیست و پنج سال که خلفای غاصب سعی در فراموشی غدیر داشتند برای اولین بار آن روز را عید رسمی قرار دادند. و درباره آن سخن گفتند. از جمله فرمودند: خداوند در این روز دو عید عظیم و بزرگ برای شما جمع کرده است. خداوند دینی را قبول نمی کند مگر با ولایت آنکه به ولایتش دستور داده و اسباب اطاعتش با تمسک به دستاویز های او و اهل ولایتش نظام می یابد. این است که خداوند در روز غدیر بر پیامبرش فرستاد آنچه بیانگر اراده اش درباره ی انتخاب شدگانش بود و به او دستور ابلاغش را داد... خداوند دینش را کامل نمود و چشم پیامبرش و مؤمنین و تابعینش را روشن ساخت. امروز روز عظیم الشأنی است و روز کمال دین است. پس از نماز جمعه حضرت به اتفاق اصحابشان به مجلس جشنی که امام مجتبی علیه السلام در منزلشان گرفته بودند رفتند و در آنجا اطعام و پذیرایی مفصلی از شرکت کنندگان به عمل آمد. (بحارالانوار ج94 ص114و115)

امام صادق علیه السلام روز غدیر را با عظمت خاصی یاد کردند و چنین فرمودند: روز غدیر روز خاصی است که خداوند حرمت آن را بر مؤمنین بزرگ قرار داده و دین را در آن کامل فرموده و نعمت را بر آنان تمام کرده و آن عهد و پیمانی که از ایشان گرفته بود برای ایشان تجدید نموده است. (اثبات الهداة ج3 ص91)

امیرالمؤمنین علی علیه السلام فرمودند: در روز غدیر در کنار یکدیگر جمع شوید تا خداوند امور شما را جمع و درست نماید. (عوالم ج3/15 ص209)

امام صادق علیه السلام فرمودند: عید غدیر بزرگترین عید خداوند است. خدای عزوجل هیچ پیامبری را مبعوث نکرده مگر آنکه این روز را عید گرفته است.(تهذیب الاحکام ج3 ص143)

نام غدیر به فرمایش امام صادق علیه السلام «یوم العهد المعهود» و در زمین «یوم المیثاق المأخوذ» است (احتجاج ج2 ص316)