فضيلت اشك بر امام حسين عَلیهِ السَّلام

• مسمع بن عبدالملك روایت می کند:

امام صادق عَلیهِ السَّلام فرمودند: آيا مصائب امام حسين عَلیهِ السَّلام را ياد مي كني؟ عرض كرد: بلي والله مصائب ايشان را ياد كرده و گريه مي كنم. حضرت فرمودند: آگاه باش كه خواهي ديد در وقت مردن پدران مرا كه به ملك الموت وصيت تو را مي كنند كه سبب روشني چشم تو باشد. اي مسمع گريه بر احوالات حسين عَلیهِ السَّلام سبب مي شود كه ملك الموت بر تو مهربان تر از مادر گردد. گريه بر حضرت اباعبدالله الحسين عَلیهِ السَّلام باعث راحتي در قبر، فرحناك و شادان شدن مرده، پوشيده بودن او در هنگام خروج از قبر است در حالي كه او مسرور است فرشتگان الهي به او بشارت بهشت و ثواب الهي را مي دهند.(منتهي الآمال ج 1ص542)

• شيخ جليل جعفر بن قولويه در كامل از ابن خارجه روايت كرده است:

روزي در خدمت امام صادق عَلیهِ السَّلام بوديم و امام حسين عَلیهِ السَّلام را يادكرده و از او نام برديم. حضرت صادق عَلیهِ السَّلام بسيار گريستند و ما نيز به تبع ايشان گريستيم. پس امام صادق عَلیهِ السَّلام از جد بزرگوار خود امام حسين عَلیهِ السَّلام مي فرمود: من كشته ی گريه و زاري ( اشك) هستم نام من نزد هيچ مومني برده نمي شود مگر آن كه محزون و گريان مي شود. در روايت آمده است هيچ روزي نبود كه اسم امام حسين عَلیهِ السَّلام در نزد امام صادق عَلیهِ السَّلام برده شود و آن امام در آن روز تبسمي بر لب بياورند. آن حضرت در تمام روز گريان و محزون بودند. امام صادق عَلیهِ السَّلام فرمودند: امام حسين عَلیهِ السَّلام سبب گريه هر مؤمن است.(کامل الزیارات)

• شيخ طوسي و شيخ مفيد از ابان بن تغلب روايت كرده اند:

حضرت صادق عَلیهِ السَّلام فرمودند: نفس كسي كه براي مظلوميت ما محزون است تسبيح است و اندوه و ماتم او عبادت خدا و پوشيدن اسرار ما از بيگانگان جهاد در راه خداست.( منتهي الآمال ج1 ص 538)

شيخ كشي رحمَة الله عَلیه ‌از زيد شحام روايت كرده است كه:‌ من با جماعتي از كوفيان در خدمت امام صادقد عَلیهِ السَّلام ‌بوديم، جعفر بن عفان وارد شد. حضرت او را اكرام كرد . نزديك خود نشاندند و فرمودند:يا جعفر!

جعفر عرض كرد: جانم، خدا من را فداي تو كند. حضرت فرمودند: به من گفته اند تو در مرثيه و عزاي حسين عَلیهِ السَّلام‌ شعر مي گويي.

جعفر عرض كرد : بله، فداي تو شوم. حضرت فرمودند: پس بخوان. جعفر شروع به خواندن مرثيه نمود، حضرت امام صادق عَلیهِ السَّلام و حاضرين مجلس گريستند. حضرت آنقدر گريست كه اشك چشم مباركش بر محاسن شريفش جاري شد.

امام صادق عَلیهِ السَّلام فرمودند: به خدا سوگند، كه ملائكه مقرب در اين جا حاضر شدند و مرثيه تو را كه در مصائب حسين عَلیهِ السَّلام خواندي شنيدند و بيش تر از ما گريستند و حق تعالي در همين ساعت بهشت را با تمام نعمت هاي آن بر تو واجب گردانيد و گناهان تو را آمرزيد.

پس امام فرمودند: اي جعفر مي خواهي كه زيادتر بگويم؟ جعفر عرض كرد: بله، اي سيد من. حضرت فرمودند: هر كه در مرثيه ی حسين عَلیهِ السَّلام شعري بگويد و بگريد و بگرياند، حق تعالي او را بيامرزد و بهشت را براي او واجب مي گرداند.(منتهي الآمال ج1ص539)

حضرت صادق عَلیهِ السَّلام فرموند: هر کس از حسین یاد کند، سپس از چشمانش به اندازه بال پشه ای اشک جاری شود اجر او با خداوند است و حقتعالی جز به بهشت برای او راضی نمی شود.(بحارالانوار ج44ص291)

• شیخ اجل بن قولویه به سندش از داوود رقّی روایت کرد که حضور امام ششم بودم که اب خواست و چون نوشید گریه اش گرفت:

حضرت صادق عَلیهِ السَّلام فرمودند: ای داوود خدا لعنت کند کشنده ی حسین عَلیهِ السَّلام را که هیچ بنده ای نیست که آ ب بنوشد و یاد حسین عَلیهِ السَّلام کند و قاتلش را لعن کند جز آن که خدا صد هزار حسنه برایش بنویسد و صد هزار گناهش را فرو ریزد و صدهزار درجه برایش بالا برود و چنان است که صدهزار بنده آزاد کند و خدا روز قیامت سیراب محشورش کند.(ترجمه نفس الهموم ص46)

• شيخ صدوق رحمَة الله عَلیه در امالي از ابراهيم بن ابي المحمود روايت كرد:

 امام رضا عَلیهِ السَّلام فرمودند: ماه محرم ماهي بود كه اهالي جاهليت، جنگ و قتال را در آن ماه حرام مي دانستند،‌ولي اين امت جفاكار خون هاي ما را در آن ماه حلال دانستند و حرمت ما را هتك كرده و زنان و فرزندان ما را در آن ماه اسير كردند. آتش در خيمه هاي ما افروخته و اموال ما را غارت كردند. حرمت حضرت رسالت صَلّی الله عَلیهِ وَ آلهِ و سَلّم را در حق ما رعايت نكردند. همانا مصيبت شهادت حسين عَلیهِ السَّلام ديده هاي ما را مجروح گردانيد و اشك ما را جاري كرده. عزيز ما را ذليل گردانيده است و زمين كربلا مورث كرب و بلا گرديد.( امالي شيخ صدوق)

پس بايد بر حسين عَلیهِ السَّلام بگريند، همانا گريه بر آن حضرت گناهان بزرگ را فرو مي ريزد.سپس حضرت رضا عَلیهِ السَّلام  فرمودند: پدرم چون ماه محرم داخل مي شد كسي آن حضرت را خندان نمي ديد. و اندوه و حزن پيوسته بر او غالب مي شد تا روز عاشورا. آن روز،‌روز مصيبت و گريه و حزن و گريه او بود و مي فرمود: امروز روزي است كه حسين عَلیهِ السَّلام شهيد شده است. هر كه روز عاشورا روز مصيبت و اندوه گريه او باشد حق تعالي روز قيامت را براي او روز شادي و سرور گرداند و ديده گانش در بهشت به نور ما روشن شود.(منتهي الآمال ج1ص 540)

• از ريان بن شبيب روايت شده است اول محرم به خدمت امام رضا عَلیهِ السَّلام رسيدم :

امام رضا عَلیهِ السَّلام فرمودند: اي پسر شبيب! محرم همان ماهی است که مردم جاهلیت در گذ شته به آن احترام گذاشته و ظلم و کشتار در آن قدغن بود و این امت نه احترام ماه خود را نگاه داشته و نه احترام پیغمبر خود را. در این ماه فرزندان او را کشتند و زنان حرمش را اسیر کردند و بنه اش را چپاول کردند. خدا هرگز این گناه آن ها را نمی آمرزد. ای پسر شبیب! اگر تو برای چیزی گریه می کنی برای حسین عَلیهِ السَّلام گریه کن که همچون گوسفندی او را سر بریدند و هیجده تن از خاندانش را با او کشتند که در زمین مانندی نداشتند. آسمان ها و زمین برای قتل او گریستند و چهار هزار فرشته برای یاری او به زمین آمدند و او را کشته یافتند و بر سر قبرش پریشان و غبارآلود بمانند تا قیام مهدی عَجّل الله تَعالی فَرَجهُ الشّریف واز یاران او باشند و شعارشان "یا لثارات الحسین " است.

 ای پسر شبیب! اگر بر حسين عَلیهِ السَّلام گريه كني و آب از ديده گان تو بر روي تو جاري شود حق تعالي جميع گناهان صغيره و كبيره تو را مي آمرزد خواه اندك باشد و خواه بسيار.

اي پسر شبيب! اگر مي خواهي خدا را ملاقات كني در حالي كه هيچ گناهي نداشته باشي حسين عَلیهِ السَّلام را زيارت كن. اگر مي خواهي در غرفه اي از بهشت با رسول خدا و ائمه طاهرين محشور شوي قاتلان حسين عَلیهِ السَّلام را لعنت كن. اگر بخواهي مانند شهداي كربلا باشي و ثواب آن ها را داشته باشي هر گاه مصيبت آن حضرت را ياد كردي بگو: يا ليتني كنت معهم فأفوز فوزا عظيما؛ اي كاش من با ايشان بودم و رستگاري عظيمي مي يافتم. اگر مي خواهي در درجات عاليه بهشت با ما باشي پس براي اندوه ما اندوهناك باش و در شادي ما شاد. بر تو باد ولايت و محبت ما كه اگر كسي سنگي را دوست داشته باشد حق تعالي او را در قيامت با آن محشور مي گرداند.(منتهي الآمال ج 1 ص 541)

• ابن قولويه از ابي هارون مكفوف روایت کرد:

امام صادق عَلیهِ السَّلام فرمودند: كه براي من مرثيه حسين عَلیهِ السَّلام بخوان. من نيز شروع كردم به خواندن.

امام فرمود: به اين صورت نخوان به همان سبك و سياقي كه نزد خودتان متعارف است و نزد قبر حسين عَلیهِ السَّلام مي خوانيد بخوان. پس من خواندم. حضرت گريستند و من ساكت شدم. فرمودند: بخوان،‌من خواندم تا آن اشعار تمام شد. حضرت فرمود: باز هم براي من مرثيه بخوان،‌من شروع كردم به خواندن اين اشعار: يا مريم قومي فاندبي مولاك و علي الحسين فاسعدي ببكاك

پس حضرت بگريست و زن ها هم گريستند و شيون نمودند و هنگامي كه از گريه آرام شدند فرمودند:‌ اي اباهارون هر كس براي حسين عَلیهِ السَّلام مرثيه بخواند و يك نفر را بگرياند بهشت بر او واجب مي شود. و سپس فرمودند:‌هر كس امام حسين عَلیهِ السَّلام را ياد كند و بر او گريه كند بهشت بر او واجب مي شود.(منتهي الآمال ج1 ص542)

ارزش و جایگاه اشك براي امام حسين عَلیهِ السَّلام

هر كسي كه تا به حال خداوند اين مرحمت را در حق او نموده باشد و توانسته باشد قطره ی اشكي در عزاي آن حضرت از ديدگان جاري سازد به خوبي آثار و بركات نوراني و حالات معنوي وصف ناشدني آن را دريافته اما گريه براي آن حضرت خواصي مربوط به خود دارد كه ما اجمالا بعضي از آن را ذكر مي كنيم: قطره اي از آن در جهنم بيفتد آتش و حرارت آن را خاموش مي كند.

-         ملائكه خود آن اشك ها را گرفته و در شيشه اي ضبط مي كنند.(منتخب طريحي/140/2)

-         براي هر عملي ثواب محدودي است جز ثواب اشك كه اجر آن محدوديت و يا اتمامي ندارد.

-          چشم گریان بر حسین عَلیهِ السَّلام در نزد خداوند از تمام چشم ها محبوب تراست.(بحارالانوارص207ج45، كامل الزيارات باب 26 ص81)

-         همه ی چشم ها در روز قيامت گريانند مگر چشمي كه بر امام حسين عَلیهِ السَّلام ‌گريه كرده باشد. (بحارالانوارص293ج44، عوالم ص534ج17)

-         آن چشم روشن شود به نور كوثر و نظر به آن.(بحارالانوارص290ج44، كامل الزيارات باب 32 ص 102)

-          آن چشم را ملائكه تبرك مي كنند و اشك را خود از آن پاك مي كنند.(بحارالانوارص305ج44، تفسير امام حسن عسگري(ع) ص 369)

-          صله حضرت محمد صَلّی الله عَلیهِ وَ آلهِ و سَلّم  است.(بحارالانوارص207ج45، كامل الزيارات باب 26 ص 81)

-         مساعدت و ياري حضرت زهرا سلام الله عليها است زيرا كه آن مكرمه هر روز در عزاي فرزندش مي گريد.(بحارالانوارص209/208ج45، كامل الزيارات باب  ص 81)

-          ادا ی حق پيامبر صَلّی الله عَلیهِ وَ آلهِ و سَلّم، خدا و ائمه عَلیهِ السَّلام  است.(بحارالانوارص207ج45، كامل الزيارات باب 26 ص 81)

-         گريه براي آن حضرت تأسي به انبيا،‌ ملائكه و عبادالصالحين خداوند است. ادای ‌مزد رسالت پيامبر است زيرا در قرآن آمده كه مزد رسالت پيامبر(ص) مودت ذي القربي (دوستي با خاندان رسول خدا) است. ترك آن جفا به آن حضرت است.( بحارالانوارج 45ص 205 و كامل الزيارات باب 26ص 79)

-          تسلي دهنده دل از جميع گريه ها و اندوه ها است.(ترجمه خصائص الحسينيه، ص 257)

-          اجر و مزد هر قطره آن اين است كه شخص هميشه در بهشت منزل كند.( بحارالانوارج 44ص 289،كامل الزيارات ص 101)

-          گريه كننده بر امام حسين(ع) در بهشت با ايشان و هم درجه ايشان خواهد بود.(بحارالانوارص278ج44، امالي صدوق مجلسي 17/ص 68)

-         کفاره گناهان است که برای گریه کننده بر حضرتش گناهی باقی نمی ماند. (سحاب رحمت ص97،خصائص الحسینی شوشتری)

-         تأسی به انبیاء و ملائکه و بندگان صالح خدا می باشد چون آن ها هم برای امام حسین عَلیهِ السَّلام  گریه می کردند.(سحاب رحمت ص97،خصائص الحسینی شوشتری)

-         سبب نجات از هول قیامت از عذاب الهی است. (سحاب رحمت ص97،خصائص الحسینی شوشتری)

-          هنگام مردن چنان خوشحال می شود که آن شادی تا روز قیامت بر دلش می ماند. در روز قیامت از قبر بیرون می آید در حالی که ملائکه به استقبال او آیند و او را به ثواب الهی بشارت دهند. (سحاب رحمت ص97،خصائص الحسینی شوشتری)

-         مورد شفاعت پیامبر صَلّی الله عَلیهِ وَ آلهِ و سَلّم و اهل بیت عَلیهِم السَّلام قرار می گیرد.(سحاب رحمت ص97،خصائص الحسینی شوشتری)

-         پیامبر صَلّی الله عَلیهِ وَ آلهِ و سَلّم دست او را می گیرد و از صراط عبور می دهد. (سحاب رحمت ص97،خصائص الحسینی شوشتری)

-         گریه بر آن حضرت آتش جهنم را خاموش می کند. (سحاب رحمت ص97،خصائص الحسینی شوشتری)

-         هر عمل صالحی ثواب محدودی دارد مگر گریه بر سیدالشهداء عَلیهِ السَّلام که پاداش آن نهایتی ندارد. (سحاب رحمت ص97،خصائص الحسینی شوشتری)

-         اشک بر اباعبدالله محبت به ایشان و بغض نسبت به دشمنانش ایجاد می کند. (سحاب رحمت ص97،خصائص الحسینی شوشتری)

-         سبب هدم ظلم و نابودی ستمگران و تضمین بقای دین مبین اسلام و احیای مکتب اهل بیت عَلیهِ ممالسَّلام  است.(سحاب رحمت ص97،خصائص الحسینی شوشتری)