آداب بردن نام حضرت حجّة عجّل الله تعالی فرجه الشّریف

از تکالیف شیعیان در قبال امام زمان عجّل الله تعالی فرجه الشّریف، رعایت ادب نسبت به آن حضرت هنگام ذکر و یاد نام مبارک ایشان است. مؤمن باید هنگام خواندن، نوشتن و شنیدن اسامی و القاب آن بزرگوار احترام و تکریم را مراعات کند. قبل از نام ایشان از عباراتی همچون «حضرت» و «مولا» و پس از نام ایشان از دعاهایی همچون «علیه السّلام»، «سلا الله علیه»، «ارواحنا له الفداء» و «عجّل الله تعالی فرجه الشّریف» استفاده کند.

جایز نبودن بردن نام کوچک حضرت «م ح م د»:

رسول خدا صلّی الله علیه و آله در خبر وصف حضرت مهدی عجّل الله تعالی فرجه الشّریف فرمودند: و اوست که به طور آشکارا پیش از قیامش کسی نامش «م ح م د» را نبرد مگر کافر به او.(مستدرک الوسائل ج2 ص380 ح14، مکیال المکارم ج2 ص155)

رسول خدا صلّی الله علیه و آله فرمودند: پنجمین از فرزندان هشتمین امام از شما غایب می شود و بردن نامش «م ح م د» برای شما روا نیست.(کمال الدّین ج2 باب33 ص333 ح1)

امام باقر علیه السّلام فرمودند:عمربن الخطّاب از امیر مؤمنان علی علیه السّلام درباره ی حضرت مهدی عجّل الله تعالی فرجه الشّریف سؤال کرده و گفت: ای پسر ابوطالب! از مهدی خبر بده که اسمش چیست؟ امام علیه السّلام فرموند: اسمش را نه، نمی گویم. به درستی که حبیب من و خلیلم از من پیمان گرفت که نام او را بازگو نکنم تا این که خدای عزّوجل او را برانگیزد و آن، از اسراری است که خداوند علم آن را به رسولش سپرده است.(بحارالانوار انتشارات دارالکتب الاسلامیه سال1384 ج13 ص236، کمال الدّین ج2 باب56 ص648 ح3 به نقل از مکیال المکارم ج2 ص156)

ابوخالد کابلی می گوید: بعد از رحلت حضرت امام زین العابدین علیه السّلام خدمت امام باقر علیه السّلام رسیدم و عرض کردم فدایت گردم، از اخلاص و انس من نسبت به پدر بزرگوارتان و ترسی که از دشمنان داشتم اطلاع دارید؟ حضرت فرمودند: بلی. مقصودت چیست؟ عرض کردم پدر بزرگوارتان طوری صاحب الأمر را برای من توصیف فرمودند که اگر او را در راهی بینم دستش را می گیرم. امام علیه السّلام فرمود: ابوخالد! مقصودت چیست؟ عرض کردم: می خواهم نام او را بفرمایید تا او را به نام بشناسم. حضرت فرمود: ابوخالد! به خدا قسم از امر عظیمی پرسش نمودی. اگر برای دیگری گفته بودم به تو نیز می گفتم. مطلبی پرسیدی که اگر برخی از اولاد فاطمه سلام الله علیها بدانند او را قطعه قطعه می کنند.(بحارالانوار انتشارات دارالکتب الاسلامیه سال1384 ج13 ص233)

امام صادق علیه السّلام فرمودند: خلف صالح از فرزندان من است و اوست مهدی که اسمش «م ح م د» است و کنیه اش «ابوالقاسم» و در آخرالزّمان خروج می کند.(مکیال المکارم ج2)

امام صادق علیه السّلام فرمودند: صاحب این امر (مهدی عجّل الله تعالی فرجه الّشریف)، مردی است که هیچ کس با اسمش «م ح م د» او را یاد نکند.(اصول کافی ج1 باب نهی از اسم ص333 ح4، بحارالانوار ج13 ص236)

امام صادق علیه السّلام فرمودند: مهدی از فرزندان من و فرزند پنجم امام هفتم (امام کاظم علیه السّلام) است، او از دیده ها غایب شود و جایز نیست که او را به نام «م ح م د» یاد کنید.(بحارالانوار ج13 نشر دارالکتب الاسلامیّه سال1384 ص234)

امام کاظم علیه السّلام فرمودند: ولادت او (مهدی عجّل الله تعالی فرجه الشّریف) بر مردم پوشیده می ماند و جایز نیست او را به نام «م ح م د» یاد کنند تا وقتی که خداوند او را ظاهر گرداند و به وسیله ی او زمین را از عدل و داد پر کند، از آن پس که پر از ظلم و ستم شده باشد.(بحارالانوار ج13 نشر دارالکتب الاسلامیّه سال1384 ص234)

امام رضا علیه السّلام فرمودند: قیام کننده مهدی، فرزند پسرم حسن علیه السّلام است که جسمش دیده نمی شود و کسی او را در زمان غیبتش به اسم «م ح م د» نام نبرد تا این که او را ببینند و اسمش را اعلان کنند پس در آن هنگام هرکس از خلایق بخواهد اسم او را ببرد.(مکیال المکارم ج2 ص156)

امام رضا علیه السّلام فرمودند: (مهدی عجّل الله تعالی فرجه الشّریف) جسمش دیده نمی شود و به اسم «م ح م د» نام برده نمی گردد.(اصول کافی ج1 ص333، کمال الدّین ج2 ص648)

امام جواد علیه السّلام فرمودند: قیام کننده کسی است که میلادش بر مردم پوشیده نمی ماند و خودش غایب می شود و بردن نامش «م ح م د» حرام می باشد و خود، هم نام و کنیه ی رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم است.(بحارالانوار ج13 نشر دارالکتب الاسلامیه سال1384 ص235)

امام هادی علیه السّلام فرمودند: جانشین من، فرزندم حسن علیه السّلام است ولی چگونه خواهد بود برای شما وضع جانشین او؟ گفتم: مگر چه می شود فدایت گردم؟ فرمود: شما او را نمی بینید و روا نیست که نام او «م ح م د» را ببرید. عرض کردم: پس چگونه او را نام ببریم؟ فرمود بگویید: حجّت آل محمّد صلوات الله و سلامُه علیه.(بحارالانوار ج13 نشر دارالکتب الاسلامیه سال1384 ص233)

امام هادی علیه السّلام فرمودند: پس از من، فرزندم حسن علیه السّلام امام می باشد. پس چگونه است حال مردم با جانشین او که دیده نمی شود و یاد کردن نامش «م ح م د» حلال نمی باشد تا هنگامی که خروج کند و زمین را آکنده از عدل و قسط سازد...(کمال الدّین ج2 ص380 باب37 زیل ح1، بحارالانوار ج13 نشر دارالکتب الاسلامیه سال1389 ص233)

حضرت ولی عصر عجّل الله تعالی فرجه الشّریف فرمودند: هر کس در میان جمعی از مردم اسم من «م ح م د» را ببرد، لعنت خدا بر او باد.(بحارالانوار ج53 ص184 ح14)

امام زمان عجّل الله تعالی فرجه الشّریف در توقیع شریفشان فرمودند: ملعون است، ملعون است کسی که در محفلی از مردم نام مرا «م ح م د» ببرد.(بحارالانوار ج53 ص184 ح13، مکیال المکارم ج2 ص156)

قیام هنگام بردن نام قیام کننده ی حضرت:

از امام صادق علیه السّلام به سبب بپا خاستن هنگام یاد نمودن لفظ قیام کننده از القاب حضرت حجّة عجّل الله تعالی فرجه الشّریف سؤال شد. آن حضرت فرمودند: زیرا که او را غیبتی است طولانی و از مهربانی شدیدی که نسبت به دوستانش دارد، به هر کسی که او را به این لقب (که به دولت او و حسرت خوردن از جهت غربتش اشعار دارد) یاد کند، نظر می فرماید و از گونه های تعظیم او این است که غلام به حال تواضع برای ارباب خود بپا خیزد هنگامی که مولای جلیلش به دیده ی شریفش به او نظر می کند، پس بپا خیزد و از خداوند متعال تعجیل فرجش را طلب نماید.(الزام النّاصب به نقل از تنزیةالخاطر، مکیال المکارم ج2 ص126)