میلاد پر سعادت نور هدایت و کشتی نجات عالم امام حسین علیه السلام، امام سجاد علیه السلام و حضرت عباس علیه السلام را به پیشگاه حضرت مهدی ارواحنا له الفداه تبریک و شادباش عرض می نمائیم.

یا رب الحسین بحق الحسین اشف صدر الحسین بظهور الحجة

ولادت امام حسین علیه السلام

حضرت امام رضاعلیه السلام فرمود: اسما بنت عمیس نقل می کند هنگامی که امام حسین علیه السلام متولد شدند پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم به من فرمودند: «فرزندم را بياور». من آن بزرگوار را در جامه اي سفيد پيچيده خدمت آن حضرت بردم. آن جناب در گوش راست او اذان و در گوش چپش اقامه گفت، و او را در دامن خود نهاد و گريست. اسماء‌ عرض كرد:‌ پدر و مادرم به فدايت، گريه شما از چيست؟ فرمود: براي اين فرزند مي گريم، عرض كرد:‌ اين كودك الان به دنيا آمده! فرمود:‌ بعد از من گروهي ستمكار او را خواهند كشت،‌ خداوندا شفاعت مرا به آنها نرسان. آنگاه فرمود: دخترم فاطمهسلام الله علیها‌ را از اين جريان با خبر مكن،‌ چون تازه اين فرزند برايش متولد شده است. سپس به حضرت عليعلیه السلام فرمود: او را چه نام مي گذاري؟ حضرت عرض كردند:‌ در نامگذاري بر شما سبقت نمي گيرم. پيامبرصلی الله علیه و آله و سلم فرمود: من هم بر پروردگار سبقت نمي گيرم، جبرئيل نازل شد و فرمود: عليٌ مِنكَ كَهاروانَ مِن مُوسي «علي نسبت به تو به منزله هارون نسبت به موسي است».او را به اسم پسر هارون نام گذار كه شبير است. پيامبرصلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: زبان من عربي است،‌ جبرئيل عرض كرد:‌ نام او را «حسين»‌ بگذار.

چون روز هفتم شد دو گوسفند سياه و سفيد براي او عقيقه كردند، و يك رانش را به قابله دادند و سر حضرت را تراشيدند به وزن موي سر مبارك نقره تصدق نمودند و خلوق (كه چيز خوشبويي است)‌ بر سرش ماليدند و فرمودند: اي اسماء! «خون بر سر نوزاد ماليدن از آداب دوران جاهليت است».

حضرت امام صادقعلیه السلام مي فرمايند:‌چون حضرت حسينعلیه السلام به دنيا آمد خداوند به جبرئيل دستور داد كه با هزار ملك فرود آيد تا از جانب خداوند و خودش به حضرت رسولصلی الله علیه و آله و سلم‌ تهنيت بگويد. چون جبرئيل نازل شد در جزيره اي به ملكي از حاملان عرش عبور نمود كه نامش فُطرس بود كه خداوند به او دستوري داده بود كه در اجراي آن سستي ورزيد. پس بالش را در هم بشكسته و در آن جزيره انداخته بود،‌ و فطرس هفتصد سال در آنجا به عبادت خداوند مشغول بود تا روزي كه امام حسينعلیه السلام‌ متولد شد. چون ديد كه جبرئيل با ملائك فرود مي آيند از جبرئيل پرسيد كه به كجا مي رويد؟ فرمود: خداوند نعمتي به حضرت رسولصلی الله علیه و آله و سلم‌ عطا فرمود. ما را براي تهنيت و مبارك باد فرستاده است و فطرس گفت: مرا نيز با خود ببر شايد پيامبر اكرمصلی الله علیه و آله و سلم‌ برايم دعا كند. جبرئيل او را به همراه خود برد. چون خدمت پيامبرصلی الله علیه و آله و سلم رسيد و از جانب خداوند و خود تهنيت گفت، شرح حال فطرس را به عرض رسانيد. حضرت پيامبرصلی الله علیه و آله و سلم فرمود: به او بگو خود را به اين مولود بمالد و به جايگاه خود برگردد. فطرس خود را حضرت حسينعلیه السلام ماليد و بالا رفت و در آن حال مي گفت:‌ اي رسول خدا! به زودي امت تو اين مولود را شهيد مي كنند، چون آن بزرگوار بر من حق دارد هر كس او را زيارت كند من زيارت او را به حضرتش مي رسانم و هيچ مسلماني به او سلام ندهد يا بر او صلوات نفرستد مگر آنكه به حضرتش مي رسانم.

به روايت مناقب، چون فطرس به آسمان بالا رفت مي گفت: كيست مثل من؟ و حال آنكه من آزاد شده حسين عليه السلام فرزند علي و فاطمه عليهما سلام هستم. (‌كامل الزيارات ص 66 باب 20 ج1- امالي صدوق ص 137 م 28 ح 8 بحار ج 43 ص 243 به نقل از سحاب رحمت، مولف: عباس اسماعيلي نوري، انتشارات مسجد مقدس جمكران، چاپ نهم تابستان 1387)

سيد بحراني در «مدينة‌ المعاجز» روايت كرده:‌ چون امام حسينعلیه السلام‌- متولد شد فرشته اي از فرشتگان فردوس اعلي فرو شد و در درياي اعظم اندر شد و در اطراف آسمان ها و زمين جار كشيد:‌ اي بندگان خدا جامه ماتم بپوشيد و سوگوار باشيد كه زاده محمدصلی الله علیه و آله و سلم‌ سربريده و به او ستم شد. و مقهور است...(نفس المهموم مرحوم حاج شيخ عباس قمي، مترجم- آيت الله محمد باقر كمره اي، انتشارات مسجد مقدس جمكران، 1387)

زیارت امام حسینعلیه السلام

از ابن عباس نقل شده است وارد بر محضر رسول خدا شدم و حسنعلیه السلام‌ بر دوش مبارك او بود و حسينعلیه السلام‌ بر زانوي مبارك او بود و رسول خدا آن ها را مي بوسيد ومي بوييد و مي فرمود خداوندا دوست بدار كساني كه دوستدار اين دو طفل من هستند و دشمن باش با آن ها كه دشمن ايشان هستند. اي پسر عباس گويا مي بينم اين طفل را كه سر او را مي برند و ريش او را به خون سرش خضاب مي نمايند، هر چند ياري مي خواهد كسي او را ياري نمي كند و هر چند بنالد كسي به او رحم نمي كند. عرض كردم: يا رسول اللهصلی الله علیه و آله و سلم چه كسي مرتكب چنين جنايتي مي شود؟ فرمود:‌ از بدترين امت من است خداوند شفاعت مرا به ايشان نمي رساند. آنگاه فرمود: اي پسر عباس هر كه او را زيارت كند مرا زيارت كرده است و هر كه مرا زيارت كند خدا را زيارت كرده است و خداوند زائران خود را به آتش نمي سوزاند. فرمود:‌ يابن عباس زيارت فرزندم برابر است با هزار حج و هزار عمره. يابن عباس خداوند دعاي زائرين او را تحت قبه اش اجابت مي فرمايد و بيماران زائر او را به بركت قبر او شفا می دهد و تربت قبر او هر درد را شفا مي بخشد. خداوند امامت را در ذريه او قرار داد. و عدد ائمه از ذريه او 9 نفر مي باشد. و مجموع اوصياء من به عدد نقباي بني اسرائيل است. عرض كردم: يا رسول اللهصلی الله علیه و آله و سلم هر يك را بيان فرماييد، پيامبرصلی الله علیه و آله و سلم‌ اسامي هر يك را از صلب امام حسينعلیه السلام‌ يكي پس از ديگري به اسم و رسم و بركت وجودي آنان بيان فرمود تا به اسم حجة‌بن الحسنعجل الله تعالی فرجه الشریف رسيد، عرض كردم يا رسول الله تا به حال اين اسامي را نشنيده بودم. فرمودند: يابن عباس ايشان پيشوايان دين پس از من مي باشند و اگر چه ديگري ظاهرا بر آن ها غالب شود امامت آن ها را از بين نمي برد و اينان امينان حق و حجت خدا بر خلق مي باشند ايشان نجبا و برگزيدگان پروردگار مي باشند. سپس فرمودند:‌ اي پسر عباس هر كه در روز قيامت محشور شود و عارف به حق آنان باشد يعني ائمه را امام مفروض الطاعة بداند من دست او را مي گيرم و داخل بهشت مي كنم. اي پسر عباس هر كس انكار ايشان نمايد انكار رسالت من كند و هر كه انكار رسالت من كند انكار خدا كرده است و هر كس انكار خدا كند به جهنم جاويد خواهد بود. فرمود: اي پسر عباس هر گاه ديدي مردم دسته دسته به راست و چپ مي گردند تو متابعت از علي كن و در ملازمت او باش كه علي هميشه به حق است و حق با علي است و از يكديگر جدا نمي شوند تا وقتي كه سر حوض كوثر بر من وارد شوند. اي پسر عباس، دوستي علي دوستي با من است و دوستي با من دوستي با خداوند است و جنگ با خدا فتح ندارد، هر كس تسليم آن ها باشد تسليم من شده و هر كه در تسليم من باشد تسليم خدا مي باشد. دشمن مي خواهد نور خدا را خاموش كند، ولي خداوند نمي خواهد، ‌و نور خود را به كمال مي رساند.«يريدون ليطفئو نور الله بافواههم والله متم نوره و لو كره الكافرون» (‌زندگاني ائمه معصومين يا چهارده معصوم عليه السلام، ‌مكتب قرآن به قلم حسين عماد زاده به همت حسن سليم شهشهاني)

احادیثی از امام حسین علیه السلام

حضرت اباعبدالله الحسينعلیه السلام‌ در هنگاميكه به سوي كربلا مي رفت در منزلي از منازل كه به آن «ذي حسم» مي گفتند، اين خطبه را ايراد فرمود: به راستي كه اين دنيا دگرگون شده است آن هم دگرگوني منكر و ناشناخته اي. تمامي ناشناخته شده هاي آن پشت كرد و رفت از اين دنيا جز رطوبتي كه بر ته كاسه مي ماند و زندگي پستي كه به چريدن مي ماند، چيزي باقي نمانده است. آيا به سوي حق نمي نگريد كه به آن عمل نمي شود و به راستي از باطل چشم پوشي نمي شود؟ بايد مومن عاشق در ديدار خدا رغبت نمايد كه سزاوار اوست. من مرگ را جز زندگي و زندگي با ستمگران را جز رنج و خستگي نمي بينم، آدمها برده هاي دنيا هستند و دين بر سطح زبان هاي آن ها نشسته است تا آنجا كه زندگي آن ها بارور شود آن را رعايت مي كنند،‌پس هنگاميكه با گرفتاري غربال مي شوند دينداران اندك مي گردند.

( بحارالانوار ج 75 ص 116- به نقل از تحف العقول ص 245 حديث 2)

قال الحسينعلیه السلام: ثروت و دارايي تو، اگر براي تو نباشد، تو براي آن خواهي بود، ‌هيچ از آن نگاه ندار و بر آن ابقا مكن كه بر تو باقي نمي ماند و يا بر تو ابقا نمي كند، تو آن را بخور و از آن بهره بردار، پيش از آن كه تو را بخورد و بهره آن بشوي.( بحارالانوار ج75 ص127 ، موسوعه ص 502)

قال الحسينعلیه السلام: كسي كه بخشش تو را بپذيرد، تو را بر كرامت و بزرگواري كمك نموده و ياري داده است.( بحارالانوار ج78 ص127)

قال الحسينعلیه السلام:اي مردم! در خوبيها افتخار كنيد و مسابقه بدهيد. و در غنيمت ها بشتابيد و بر يكديگر پيشي بگيريد،‌ كار خوبي را كه با شتاب انجام داده ايد، به حساب نياوريد و ستايش را با دستيابي و پيروزي فراهم نماييد، با كندي و سستي خود بدگويي را به دنبال نياوريد. هر كس براي كسي نيكويي آورد و سازندگي داشته باشد و منتظر سپاسگزاري نايستد، پس خدا براي اوست و او را پاداش مي دهد كه پاداش او بزرگتر و عطاي او گسترده تر است. بدانيد كه نياز مردم به سوي شما از نعمت هاي خداست كه بر شما فرستاده از اين نعمتها ملول نباشيد كه با اين ملامت به نقمت مبدل مي شوند. بدانيد كه خوبي، ستايش را با خود مي آورد و پاداش را به دنبال دارد اگر شما خوبي را همچون مردي مشاهده مي كرديد، آن را خوب و زيبا مي ديديد كه ناظران را مسرور مي نمايد. و اگر پستي را مشاهده مي كرديد، آن را سخت و زشت مي ديديد كه دل ها از آن نفرت مي كرد و چشمها در حضور او فرو مي افتاد (موسوعه كلمات الامام الحسين معهد توقيعات باقر العلوم ص752، به نقل از كشف الغمة و اعلام الدين بحار برگرفته از كتاب زلال ولايت چهل حديث از امام حسينعلیه السلام مولف واحد تحقيقات مسجد جمكران،‌ مسجد جمكران چاپ، سال 76).

روايت امام حسينعلیه السلام درباره آقا امام زمانعجل الله تعالی فرجه الشریف

1-      نهمين فرزندم،‌ قيام كننده براي حق است كه زمين مرده را زنده مي كند و دين را آشكار و حق را به پا مي نمايد هر چند مشركان نپسندند (اعلام الوري ص384 احمد بن عمر بن رستم چاپ ليون1891 ميلادي).

2-      مهديعلیه السلام را به وسيله آرامش و وقار، شناخت حلال و حرام، نياز مردم به او و بي نيازي او از مردم بشناسيد( الغيبة نعماني ص127، منتخب الاثرص309 لطف الله الصافي چاپ تهران 1324 قمري).

3-      قيام كننده اين امت نهمين نواده ام است كه در غيبت به سر خواهد برد. در حالي كه زنده است، ميراثش را تقسيم مي كنند (الزام الناصب ص67 الشيخ علي اليزدي الحائري چاپ تهران 1380 قمري).

4-      او در غيبتي به سر خواهد برد كه عده اي از دين خارج مي شوند و عده ديگري ثابت قدم مي مانند (منتخب الاثر ص205، الغيبة‌ طوسي ص204 چاپ نجف سال 1357 قمري).

5-      در نهمين نواده من سنتي از يوسفعلیه السلام و سنتي از موسيعلیه السلام‌ است. او قيام كننده اهل بيتعلیهم السلام است. خداوند كار او را در يك شب فراهم مي كند (كشف الغمة ج3 ص312، بحارالانوار ج51 ص133).

6-      براي او (مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف)‌ غيبتي است كه عده اي در آن مرتد مي شوند و عده ديگري ثابت قدم مي مانند كه به آن ها گفته مي شود: «اگر راست مي گوييد آن اتفاق (ظهور) كي خواهد افتاد؟» ولي هر كس در زمان غيبت اذيت و تكذيب مردم را تحمل مي كند،‌ ثواب كساني را دارد كه همراه پيامبرصلی الله علیه و آله و سلم‌ شمشير زده اند (بحار الانوار ج51 ص133، آيات:‌سوره يونس آيه 48، سوره انبيا آيه 38، سوره نمل آِيه 71، سوره سبا آيه 71).

7-      زماني كه سه يا هفت روز در مشرق آتش ديديد،‌ منتظر فرج خاندان محمدصلی الله علیه و آله و سلم باشيد. (‌الامام المهدي ص222).

8-      منادي اي در آسمان، نام مهدي عجل الله تعالی فرجه الشریف‌ را مي برد و تمام مردم مشرق و مغرب آن ها را مي شنوند (بحارالانوار ج52 ص230، المهدي عليه السلام ص186 علي محمد علي دخيل چاپ نجف).

9-      همانا فتنه ها همچون مهره هاي ستون فقرات (منظم و پشت سر هم) هستند كه يكي پس از ديگري مي آيند (بحارالانوار ج52 ص235، الغيبة‌ نعماني ص139 المجلسي چاپ تهران1385 قمري چاپ نجف 1375 قمري). (روزگار رهايي تاليف كامل سليمان ناشر تهران ارمغان طوبي 1386 ترجمه لطيف راشدي)