آمادگی زمین و زمان و امدادهای غیبی جهت ظهور حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف        

امر ظهور حجت خداوند مقدماتی دارد و تا این مقدمات و شرایط فراهم نگردد امر الهی در فرج و برپایی حکومت جهانی حق صورت نمی گیرد. این مقدمات درجاتی دارد و اولین و مهم ترین درجه ی آمادگی باید در درون و بطن افراد یک جامعه صورت گیرد و هر فرد منتظر و مشتاق زمینه های ظهور حضرت بقیّةالله عجل اللهتعالی فرجه الشّریف را باید در خود ایجاد نماید و این آمادگی فارق از معرفت و شناخت حقیقی حضرت و انجام وظایف مربوط به دین حق تعالی نیست و تا این آمادگی و پذیرشِ اساسی و پایه، در بطن افراد ایجاد نگردد، خداوند متعال امر فرج را به تحقق نمی رساند.

در درجه ی دوم، فرد این آمادگی را باید در جامعه ی اطراف خویش ایجاد نماید که این زمینه سازی برای ظهور، با تبلیغ برای امام عصر و احیای امر الهی(که مبسوط آن در بحث احیای امر بیان شده است) تحقق می پذیرد به عبارت دیگر نه تنها شناخت امام عصر عجل اللهتعالی فرجه الشّریف برای هر فرد واجب است بلکه شاساندن ایشان به دیگران نیز از وظایف یک فرد منتظر محسوب می شود.

حال که جامعه و افراد آن، آمادگی پذیرش حکومت جهانی الهی را پیدا کردند، خداوند متعال بستر زمین و زمانش را برای ظهور آخرین نشانه ی خود بر روی زمین ایجاد می نماید که در روایات از آن به امدادهای غیبی تعبیر می شود.

در این مبحث این سؤال مطرح می شود که چگونه امام زمان عجل اللهتعالی فرجه الشّریف در برپایی حکومتشان در برابر ابرقدرت های جهانی به پیروزی خواهد رسید. پاسخ این سؤال در احادیث، روایات و آیات قرآن این گونه بیان شده که خداوند متعال جهت استقرار حکومت جهانی الهی توسط ولی خویش، امر به امدادهای آسمانی و زمینی (امداد غیبی) می نماید و این امدادهای غیبی یکی از ویژگی های خاص حضرت ولی عصر عجل اللهتعالی فرجه الشّریف است که در دوران امامت دیگر ائمه صورت نگرفته و به صورت اهم و ویژه، درمورد حضرت حجت عجل اللهتعالی فرجه الشّریف به انجام می رسد و خداوند تمامی ملائکه، آسمان ها، زمین، پرندگان، چرندگان، ماکیان و تمامی عوامل جوّی را به خدمت امام عصر عجل اللهتعالی فرجه الشّریف درمی آورد و همچنین خداوند رعب و وحشتی در دل دشمنان آن حضرت ایجاد می کند که از رویارویی با امام زمان ارواحنا فداه واهمه پیدا کرده و این نیز یکی از امدادهای غیبی الهی برای یاری آن حضرت به شمار می آید. برای فهم بیشتر این مطلب به احادیث مدون در این مبحث مراجعه فرمایید:

حدیث قدسی: قسم به عزت و جلالم که دینم را به وسیله ایشان ظاهر می کنم و کلمه ام را به وجود آنان بلند می کنم و زمین را به آخرینشان پاک می کنم و مشارق و مغارب زمین را ملک او و بادها را در تصرف و تسخیر او قرار می دهم و گردن های سخت را برای او رام می گردانم و او را بر وسایل پیروزی مسلط می گردانم و با لشکریانم کمکش می کنم و با فرشتگانم مددش می رسانم تا دعوت مرا بلند و خلق مرا بر توحید من جمع سازد. سپس ملک او را استمرار می دهم و حکومتش را به دست توانای خود دست به دست تا روز قیامت ادامه می دهم. (کمال الدین، ج1، ص 254)

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند: مهدی خروج می کند در حالی که بر سرش ابری هست که در آن منادی ندا می کند این مهدی خلیفةالله است از او پیروی کنید. (بحارالانوار، ج 51، ص 81)

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند: او مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) را در طالقان کنزهایی است که از طلا و نقره نیست، بلکه اسب هایی بسیار زیبا و مردانی کاردان و کارساز، که خداوند 313 نفر به تعداد اهل بدر از دورترین شهرهای دنیا گرد می آورد.(روزگار رهایی، ج1، ص 430، ح 515 نشر آفاق 1376)

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند: پس پناه دهنده ای به حرم الهی پناه می آورد و مردم همانند کبوترانی که از چهار سمت به یک سو هجوم می برند نزد او جمع می شوند تا اینکه نزد آن حضرت 313 نفر گرد می آیند که برخی از آنان زن هستند که بر هر جبار و جبارزاده ای پیروز می شوند. (معجم الاحادیث امام مهدی، ج 1، ص 500، ح 340)

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند: (در مورد عزیمت سپاه سفیانی به مکه) خداوند جبرئیل را می فرستد و به او می فرماید: برو و نابودشان ساز. سپس جبرئیل با پای خود بر زمین می زند و خداوند همه آنها را در کام زمین فرو می برد. جز دو نفر از اهل جهینه کسی زنده نمی ماند.(الملاحم و الفتن ص 49)

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در ضمن حدیثی طولانی فرمودند:... او بعد از غیبتی طولانی ظاهر خواهدشد، دین خدا را آشکار خواهد کرد با کمک الهی تایید و حمایت و به وسیله فرشتگان خداوند یاری خواهد شد. پس زمین را از عدل و داد پر کند چنان که از ستم و بیداد پر شده باشد.(بحار الانوار ج 52 ص 379)

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرمایند: خداوند در شب معراج خطاب به من کرد و فرمود:... و زمین را به وسیله او (حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف) از دشمنانم پاک می سازم، شرق و غرب جهان را به او تملیک می نمایم، بادها را به تسخیر او در می آورم، ابرهای سخت و ناآرام را برای او رام می گردانم... تا دعوت مرا آشکار سازد.(موعودنامه؛ الفبای مهدویت، مجتبی تونه ای، انتشارات ماندگار، ص 414).

از رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم در مورد سپاه سفیانی که مدینه را خراب کرده برای مقابله با حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) رهسپار مکه معظمه می شود، روایت شده است:

« خداوند جبرئیل را می فرستد و به او می فرماید: برو نابودشان بساز، پس با پای خود بر زمین می زند و خداوند همه آنها را در کام زمین فرو می برد، و جز دو نفر از اهل جهینه، کسی از آنها زنده نمی ماند». (روزگاررهایی، ص 467، الامام المهدی، ص 51 و 52، الملاحم و الفتن، ص 49).

پیامبر اسلام  صلی الله علیه و آله  در جنگ بدر با اقلیتی غیر مجهز و بسیار کم در برابر سپاهی مجهز و چندین برابر نه تنها ایستاد بلکه به پیروزی جالبی هم رسیدند و این خود از مواردی است که دشمن با رعبی که در دلش از پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) می افتد و با دادن عده ای کشته و مجروح و به جا نهادن اسیران زیاد، پا به فرار می گذارد. و یا در جنگ خندق و هم در فتح مکه زمینه چنان فراهم می شود که جرأت هرگونه مقاومت و رویارویی از لشکر جرّار قریش و ابوسفیان سلب می گردد.

پس بسیار روشن است که یکی از عوامل عمده پیروزی ارتش امام زمان همان امدادهای غیبی است که یکی از عوامل آن رعب است که از آوازه حضرت و تأیید و نصرت او از طرف خدا در دل دشمنان خدا و امام زمان می افتد.

در شواهد تاریخی و آیات قرآن، پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله از این موهبت الهی برخوردار بوده و در مواردی صلابت و ابهت آن حضرت و تصمیم و اراده شکست ناپذیر او دل های دشمنان را به لرزه می افکند و آنان را پریشان ساخته است و پیش از درگیری و یا به مجرد رویاروی شکست خورده و پا به فرار نهاده اند و یا تسلیم شده اند.

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرمایند: مهدی از خاندان ما اهل بیت است و خداوند قیام وی را در یک شب سامان می بخشد.(بحارالانوار، ج 52، ص 280، عصر ظهور، علی کورانی، مترجم: عباس جلالی، ص 310)

امیرالمؤمنین علی علیه السلام فرمودند: بعد از اینکه دجال به دست کسی که عیسی بن مریم پشت سر او نماز میگزارد می کشد. بدانید که بعد از آن حادثه بزرگی روی می دهد. عرض کردم: یا امیرالمؤمنین آن حادثه چیست؟ فرمود: آمدن «دابة الارض» اس سمت صفا است، انگشتر سلیمان و عصای موسی با اوست. آن انگشتر را بر روی هر مؤمنی که می گذارد در جای آن نوشته می شود: «این مومن حقیقی است» و به روی هر کافری بگذارد نوشته می شود « این کافر حقیقی است» تا جاییکه مومن صدا می زند: ای کافر وای بر تو و کافر صدا می زند: ای مومن خوش به حالت! دوست داشتم من هم امروز مثل تو بودم و به چنین سعادتی برسم. سپس دابة الارض سر خود را بلند می کند و مردمی که در بین مشرق و مغرب هستند بعد از طلوع خورشید از جانب مغرب به اذن خدا او را می بیند. در آن وقت دیگر توبه بر داشته می شود . نه توبه ای قبول و نه عملی به سوی خدا بالا می رود. و ایمان کسی که پیشتر ایمان نیاورده یا در حال ایمان خیری کسب نکرده بودم به حال صاحبش سودی ندارد. آنگاه حضرت فرمود: از آنچه بعد از آن روی می دهد از من نپرسید. زیرا حبیبم رسول خدا با من عهد بسته که جز به عترت خود اطلاع ندهم.(بحارالانوار ج 13 ص 965 و 966)

امیر المومنین علی (علیه السلام) فرمودند: چون پرچم او به اهتزاز درآید، میان شرق و غرب با نورش روشن می شود و خداوند دستش را بر سر بندگان می گذارد و دیگر مؤمنی روی زمین نمی ماند، مگر این که قلبش از پاره های آهن نیرومند تر و سخت تر شده و نیروی چهل مرد را در خود می یابد. (بحار الانوار، ج 52، ص 328)

امیرالمومنین علی علیه السلام فرمودند: خداوند تعالی مردمی را برای یاری او گرد می آورد، همچنان که پاره های ابر گرد آمده است و به هم می پیوندند. خداوند دل های آنان را به هم نزدیک می کند، آنها از هیچ کس ترسان نمی شوند و از اینکه کسی بدان ها بپیوندد، شادمان نمی گردند. (معجم احادیث الامام مهدی، ج 3، ص 100)

حضرت علی علیه السلام فرمودند: در آخر الزمان و زمان شدت روزگار و جهالت مردان، خداوند مردی را بر می انگیزد که او را با فرشتگانش تأیید می کند و یارانش را محافظت می کند و او را با آیات و معجزات یاری می کند و بر سرتاسر زمین مسلط می گرداند، تا همگان در برابر او خواه ناخواه تسلیم شوند. زمین را با قسط و عدالت و نور و برهان پر می کند، طول و عرض جهان به تسلط او در می آید و در روی زمین کافری نمی ماند جز اینکه ایمان می آورد و شخص ناشایستی نمی ماند جز این که به صلاح و تقوی می گراید. (روز گار رهایی، ص 469، منتخب الاثر، ص 487)

امام حسن مجتبی علیه السلامفرمودند: خداوند در آخر الزمان و روزگار بحرانی جهان و در میان جهل و نادانی مردم مردی از خاندان ما برمی انگیزد و او را با تأییدات خود مؤید می سازد و بر تمام زمین پیروز می گرداند. تا آنجا که مردم به دین خدا می گروند، سپس زمین را پر از عدل و داد و نور برهان می کند. کلیه مردم جهان در برابر وی خاضع می شوند و همه کافران ایمان می آورند.(احتجاج طبرسی)

اصول چنین پیروزی عظیمی اگر محال نباشد ممکن و آسان هم نیست. پس عوامل این پیروزی چیست؟

در ضمن بررسی ویژگی های یاران حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) و خصوصیات لشکریانش به این نکته اشاره شده که آنان منصور بالرعب هستند. منصور بالرعب بودن، یعنی آن که پیروزی آن حضرت ظاهرا در سایه رعب و وحشتی است که در دل دشمنان از او و لشکریانش در دل ها ایجاد می شود. و این خود زمینه پیروزی و فتح بدون درگیری و خون ریزی و جنگ به یاری امداد غیبی حضرت حق برای ایشان فراهم می سازد.

دشمنان آن حضرت از ترس برخورد نظامی و درگیری با امام علیه السلام، سلاح های خود را بر زمین می گذارند و یا با بلند کردن پرچم سفید تسلیم می شوند و یا از پیشاپیش لشکر او می گریزند.

«أینما تکونوا یات بکمُ الله جمیعاً» هر کجا باشید خداوند همگی شما را خواهد آورد.(بقره، 149)

امام سجاد علیه السلام فرمودند: مفقودان گروهی هستند که از رختخواب مفقود و سپیده دم در مکه حاضر می شوند و این است معنی این آیه و آنها اصحاب قیام کننده هستند.(تفسیر البرهان، ج1، ص 162)

امام سجاد علیه السلام فرمودند:هنگامی که قیام کننده به پا خیزد، خداوند عزوجل از شیعیان ما آفات را دور می سازد و دل هایشان را مانند قطعه ای از آهن قرار می دهد و نیروی هر یک از مردانشان را به مقدار چهل مرد می گرداند و آنها حکام و سران زمین خواهند بود.(بحارالانوار، ج 52، ص 316).

امام سجاد علیه السلام فرمودند: چون این امر واقع شود برای هر انسان نیروی چهل مرد داده می شود و دلهایشان چون قطعه فولاد می شود که اگر با آن دل، خود را به کوه بزند، از جای می کند و شما در آن زمان قیام کننده به قسط در روی زمین و اختیار دار خزائن و معادن آن هستید.(روزگار رهایی، ج1، ص 422، ح 498)

امام باقر علیه السلام  فرمودند: گویی که یاران قیام کننده را می بینم که شرق و غرب (جهان) را در نوردیده اند، همه چیز در برابر آنها سر تسلیم فرود می آورد، حتی حیوانات درنده و پرندگان شکاری به دنبال خشنود ساختن آنها هستند. قطعه ای از زمین به قطعه دیگر مباهات می کند و می گوید: امروز مردی از یاران قیام کننده از من گذر کرده است.(بحار الانوار، ج 52، ص 327، ح 43)

امام باقر علیه السلام فرمودند: وقتی قیام کننده قیام کند خدواند به فلک فرمان می دهد که گردش زمانش را آرام کند تا اینکه یک روز معادل ده روز می شود و یک ماه برابر با ده ماه و یک سال برابر با ده سال. (اثبات الهداة، ج3، ص 517، ح 374)

امام باقر علیه السلام فرمودند: امیر ارتش سفیانی در بیداء فرود می آید پس منادی از آسمان ندا می کند که ای بیداء آنها را نابود کن. آنگاه زمین آنها را فرود می برد و از آنها به جز سه نفر کسی جان سالم به در نمی برد که از قبیله کلب هستند و خداوند صورت هایشان را به پشت بر می گرداند.(غیبت نعمانی، ص 280)

امام باقر علیه السلام فرمودند: هر گاه قیام کننده از مکه خروج نماید سخنگوی آن حضرت بانگ می زند، احدی خوردنی و آشامیدنی با خود برندارد و با خود سنگ موسی بن عمران را بر می دارد که بار شتری است و هیچ منزلی فرود نیاید مگر آنکه از آن چشمه سنگ ها برآید پس هر که گرسنه باشد سیر و هر که تشنه باشد سیراب خواهد شد. چهارپایانشان هم سیر و سیراب می شوند تا این که به نجف در پشت کوفه فرود آید.(کمال الدین، ج2، ص 670)

امام باقر علیه السلام فرمودند: گویی قیام کننده از اهل بیتم را می بینم که وارد این نجف شما شده (و با دست مبارکش به منطقه ای از کوفه اشاره کرده بود) و پرچم رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) را برافراشته فرشتگان بدر بر او نازل شده اند. چوب آن پرچم از ستون عرش خداست رحمت و نصرت خدا بر حاملان آن پرچم است با آن پرچم به هیچ چیزی هجوم برده نمی شود جز این که خداوند آن را را نابود می سازد. جبرئیل آن را به پیشگاه حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) می آورد.(روزگار رهایی، ص 476 و غیبت نعمانی، ص 165)

امام باقر علیه السلام فرمودند: قیام کننده ما به وسیله رعب (در دل دشمنان) یاری شده، و با نصرت الهی تایید شده است. زمین زیر پایش پیچیده می شود و کنزهای زمین برای او ظاهر می شود و دولت او به شرق و غرب جهان می رسد.(روزگاررهایی، ص 478 و کشف الغمه ، ج 3، ص 324)

امام باقر علیه السلام فرمودند:: همه سنن انبیاء در امام زمان جمع است ولی سنت جدش مصطفی قیام به شمشیر و منصور بالرعب است.

امام باقر علیه السلام فرمودند: ...گروهی از آنان (یاران) هستند که شبانگاه از بستر ناپدید شده و بامدادان در مکه به سر می برند و گروهی که دیده می شوند به هنگام روز به وسیله ابر حرکت می کنند، با نام خود و نام پدر و خصوصیات نسب شان شناخته می شوند. سوال شد کدام دسته از نظر ایمان برتر و بالاتر است، امام فرمود: آن گروه که به هنگام روز با ا بر حرکت می کنند.(بحار الانوار، ج 52، ص 368، عصر ظهور، علی کورانی، مترجم : عباس جلالی، انتشارات امیرکبیر، چاپ نهم، 1383، ص 308)

امام باقر علیه السلام فرمودند: بدانید که ذوالقرنین در انتخاب دو ابر رام و سرکش مخیر گردید و او ابر رام را برگزید و ابر سرکش برای دوست و محبوب شما (مهدی) ذخیره گردیده، راوی گفت: سوال کردم: ابر سرکش کدام است؟ فرمود: ابری که در آن غرش رعد و صاعقه و یا برق وجود داشته باشد که محبوب شما بر آن سوار می گردد. بدانید که او بر ابر سوار گردیده و با این وسایل بالا می رود، وسایل آسمانها و زمین های هفتگانه که پنج طبقه آن آباد و دو تای آن ویران است.(بحارالانوار، ج 53، ص 321، عصر ظهور، علی کورانی، مترجم عباس جلالی، انتشارات امیرکبیر، چاپ نهم، 1383، ص 327)

امام باقر علیه السلام فرمودند: گویا من یاران قیام کننده را می بینم که بر شرق و غرب احاطه پیدا کرده اند و همه چیز تحت فرمان آنهاست، حتی درندگان زمین و پرندگان شکاری آسمان در پی رضایت آنها خواهند بود و همه چیز حتی این نقطه زمین بر نقطه دیگر آن اظهار فخر و غرور می کند و می گوید: امروز مردی از یاران قیام کننده بر من قدم نهاده و عبور کرد.(بحارالانوار، ج 2، ص 327، ظهور نور، علی کورانی، مترجم: عباس جلالی، انتشارات امیرکبیر، ص 368).

امام باقر علیه السلام فرمودند: چون قیام کننده قیام کند در هر منطقه از مناطق زمین، مردی را به عنوان نماینده می فرستد و می گوید دستورالعمل تو در کف دست توست، چنانچه امری برایت پیش آمد که آن را نفهمیدی و حکمتش را ندانستی به کف دست خود نگاه کن و بر طبق آنچه در آن است عمل نما.(غیبت نعمانی، ص 319، ظهور نور، علی کورانی، مترجم عباس جلالی ،انتشارات امیرکبیر، ص 368)

امام باقر علیه السلام فرمودند:چون مهدی ظهور کندپرچم نبوت، انگشتر سلیمان، سنگ و عصای موسی به دست او خواهد بود(منتقم حقیقی، ص 204).

امام باقر علیه السلام فرمودند:قیام کننده ما با ترسی که خداوند در دل مردم می اندازد، یاری خواهد شد و به یاری خدا تأیید می گردد. زمین برای او در هم پیچیده می شود که هر کجا خواهد در یک لحظه برود. معادن و ذخایر زمینی برای او ظاهر و کشف می گردد و سلطنت او از شرق تا غرب را فرا گیرد. خداوند دینش را بر تمام ادیان غالب می سازد اگر چه مشرکین اکراه داشته باشند. هیچ جای دنیا خرابی نخواهد داشت مگر آنکه آباد شود. حضرت عیسی علیه السلام از آسمان فرود می آید و پشت سر حجت خدا نماز می گزارد.(منتخب الاثر، ص 292)

امام باقر علیه السلام فرمودند: هنگامی که حضرت قیام کننده ظهور می کند، پرچم پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله ، انگشتر سلیمان علیه السلام، سنگ و عصای موسیعلیه السلام همراه او خواهد بود. به امر حضرت در میان سپاهیان اعلام می شود که کسی زاد و توشه ای برای خود و علوفه برای چهارپایان بر ندارد. برخی از همراهان می گویند: او می خواهد ما را به هلاکت برساند و مرکب های ما را از گرسنگی و تشنگی نابود کند. اصحاب حضرت حرکت می کنند. به اولین جایی که می رسند، حضرت سنگ موسی علیه السلام را بر زمین می کوبد و آب و غذا برای نیروها و علوفه برای حیوانات بیرون می آید و از آن استفاده می کنند تا به شهر نجف می رسند.(کمال الدین، ص 670، موعودنامه، الفبای مهدویت، مجتبی تونه ای، انتشارات ماندگار، ص 413)

امام باقر علیه السلام فرمودند:نخستین کسی که با قیام کننده بیعت می کند، جبرئیل است که به صورت پرنده سفید رنگی نازل شده و با او بیعت می کند. آن گاه یک پای خود را بر بیت الحرام و پای دیگرش را بر مسجد الاقصی می گذارد و با صدای روشن و فصیح ندا می کند، امر خدا فرا رسید، پس شتاب کنید.(بحارالانوار، ج 52، ص 279)

امام باقر علیه السلام فرمودند:پرچم سیاه رسول خدا صلی الله علیه و آله را به اهتزار در می آورد و از جلو، راست و چپ به مسافت یک ماه راه رعب و وحشت آن همه را فرا می گیرد. پیراهنی که رسول اکرم صلی الله علیه و آله در احد پوشیده بود به تن می کند، زره بزرگ و فراخ آن حضرت را می پوشد، عمامه سحاب او را بر سر می گذارد و ذوالفقار را به دست می گیرد و هشت ماه آن را بدون غلاف در دست نگه می دارد.(بحار الانوار، ج 52، ص 391)

امام باقر علیه السلام فرمودند: حالی که جبرئیل سمت راست و میکاییل سمت چپ و مؤمنین پیش روی او قرار دارند. او قیام نموده و لشکرهای خود را در شهرها پراکنده می سازد.(بحارالانوار، ج13، ص 118)

امام باقر علیه السلام فرمودند: در حالی که جوانان شیعه در پشت خانه هایشان خوابیده اند، یک مرتبه چون قطعه های ابر پاییزی در یک شب، از تیره های مختلف بدون وعده قبلی به سوی صاحبانشان برده می شوند، صبح همگی خود را در مکه معظمه می یابند و دور شمع وجودش گرد می آیند. (روزگار رهایی، ج 1، ص 420، ح 493)

امام باقر علیه السلام فرمودند: یاران قیام کننده 313 مرد از فرزندان عجم هستند. گروهی از آنان به هنگام روز به وسیله ابر حرکت می کنند و با نام خود و نام پدر و ویژگی های نسبشان شناخته می شوند. گروهی دیگر از آنها در حالی که در بستر خود آرمیده ا ند، بدون قرار قبلی در مکه بر آن حضرت وارد می شوند.(بحارالانوار، ج 52، ص 369، ح 157)

ابوحمزه ثمالی می گوید:امام باقر علیه السلام فرمودند: امام باقر علیه السلامبه من فرمود: « ای ثابت گویی که من هم اکنون قیام کننده خاندان خویش را می نگرم که به این نجف شما نزدیک می شود و با دست خود به سمت کوفه اشاره می فرمود و همین که به نجف شما نزدیک شود پرچم رسول خدا صلی الله علیه و آله را برخواهد افراشت و چون آن را برافرازد فرشتگان بدر بر او فرود آیند، عرض کردم: پیچم رسول خدا صلی الله علیه و آله چیست؟ فرمود: میله آن از عمودهای عرش خدا و رحمت اوست و علمدار آن پرچم نصرتی از یاری خداوند است، با آن پرچم به چیزی فرود نمی آید مگر اینکه خداوند آن را نابود می سازد، عرض کردم: پس نزد شما پنهان است تا آنکه قیام کننده قیام کند یا به موقع برای او می آورند؟ فرمود: نه بلکه برایش خواهند آورد، عرض کردم: چه کسی برای او می آورد؟ فرمود: جبرئیل علیه السلام.(غیبت نعمانی، شیخ اجل ابن ابی زینب، مترجم: محمد جواد غفاری، دار الکتب الاسلامیه، 1387، چاپ اول، ص 428، ح 3)

امام باقر علیه السلام فرمودند:موسی را به دست گرفته، برد پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله را بر تن کرده، ذوالفقار را حمایل ساخته و جبرئیل و عیسی بن مریم کنار او نشسته اند، صورتش چون قرص ماه در شب بدر می درخشد و از میان دندان های ثنایش نوری چون برق ساطع می شود و بر سر مبارکش نیز تاجی از نور قرار دارد.(الزام الناصب، ص 208)

امام باقر علیه السلام فرمودند:: همانا قیام کننده با ترس و بیم یاری شده و با نصرت الهی تایید گشته است. زمین برای او در هم پیچیده می شود و گنج هایش را آشکار می سازد. نفوذ و اقتدار او شرق و غرب جهان را دربر می گیرد و خداوند به وسیله او دین خودش را بر خلاف میل مشرکان غلبه می بخشد.(بحارالانوار، ج 52، ص 191، ح 24)

امام صادق علیه السلام فرمودند: یعنی اصحاب قیام کننده، سیصد و ده و چند نفر پس فرمود: آنها یند به خدا امت معدوده، والله در یک ساعت جمع می شوند همانند ابرهای پاییزی.(تفسیر البرهان، ج 1، ص 162).

امام صادق علیه السلام فرمودند: خداوند او را با سه لشکر یاری می کند،فرشتگان ،مؤمنان و هراس.(بحار الانوار، ج 52، ص 356، ح 119)

امام صادق علیه السلام فرمودند: هنگامی که به امامعلیه السلام فرمان ظهور برسد، خدا با اسم اعظمش می خواند و همه یارانش از سراسر جهان گرد می آیند، که آنها یاران پرچمدار او هستند، گروهی از آنها شبانه از رختخوابشان ناپدید می شوند و صبح در مکه حاضر می شوند و برخی از آن ها آشکارا دیده می شوند که روی ابرها راه می روند.(روزگار رهایی، ج1، ص 411، ح 466)

امام صادق علیه السلام فرمودند: با پای خود بر زمین بزن، ناگهان می بینی که این زمین دریایی است که بر کرانه های آن اسب سوارهایی هستند که گردن های خود را بر فراز زین اسب هایشان گذاشته اند، آنها یاران قیام کننده هستند.(روزگار رهایی، ج 1، ص 426، ح 508)

امام صادق علیه السلام فرمودند: وقتی قیام کننده، قیام کند یک سال در زمان او برابر ده سال خواهد بود. ابوبصیر می گوید عرض کردم فدایت شوم سال ها چگونه طولانی می شود؟ امام علیه السلامفرمودند: خدواند به فلک فرمان می دهد که آرام تر حرکت کند و در نتیجه روزها و سال ها طولانی می شود.(اثبات الهداة، ج 3، ص 528، ح 440)

امام صادق علیه السلام فرمودند: قیام کننده ما با افتادن ترس در دل دشمنانش یاری و با کمک ما تأیید می شود، زمین برای او می پیچد، گنج ها برایش آشکار می شود و سلطنتش شرق و غرب عالم را می گیرد.(اثبات الهداة، ج 3، ص 528، ح 441)

امام صادق علیه السلام فرمودند: هر گاه قیام کننده به پا خیزد و در هر اقلیم از اقالیم زمین مردی را قرار می دهد و به او می گوید اگر موضوعی بر تو وارد شد که آن را نفهمیدی و ندانستی که در آن چگونه قضاوت کنی به کف دستت نگاه کن و به آن چه در آن است عمل نمای. لشکری به قسطنطنیه می فرستد چون به خلیج رسند چیزی به پاهای خود می نویسند و روی آب راه می روند، گویند اینان یاران او هستند که بر روی آب راه می روند پس خود او دارای چه کمالاتی می باشد در آن هنگام در شهر را بر روی آن ها می گشایند آنها وارد شهر می شوند و به آنچه می خواهد فرمان می دهند.(بحارالانوار، ج 52، ص 365و مکیا ل المکارم، ج 1، ص 185)

امام صادق علیه السلام فرمودند: هر گاه قیام کننده به پا خیزد به میدان کوفه می آید و با پای خود بر زمین می کوبد و با دست به جایی اشاره می کند. پس می گوید این جا را حفر نمایید، پس آن جا را حفر می کنند و دوازده هزار زره و دوازده هزار شمشیر و دوازده هزار کلاه خود را بیرون می آورند. آنگاه دوازده هزار نفر از پیروان یا غلامان عجم را فرا می خواند و آنها را بر آنان می پوشاند و می فرماید: هر کس آن چه بر شماست بر او نبود او را بکشید.(بحارالانوار، ج 52، ص 337)

امام صادق علیه السلام فرمودند: وقتی کارها در اختیار صاحب الامر قرار گیرد خداوند متعال پستی های زمین را مرتفع و برجستگی های آن را هموار می گرداند به گونه ای که دنیا در پیش او همچون کف دستش باشد کدامیک از شما اگر در کف دستتان مویی باشد آنرا نمی بیند؟ (بحارالانوار، ج 52، ص 236، عصر ظهور، علی کورانی، مترجم: عباس جلالی، انتشارات امیرکبیر، چاپ نهم، 1383، ص 367)

امام صادق علیه السلام فرمودند: هنگامی که حضرت قیام کننده قیام کند...لشکری به قصد قسطنطنیه می فرستد چون آنان به خلیج می رسند، جمله ای بر روی پاهای خود می نویسندو از روی آب می گذرند.(موعود نامه، الفبای مهدویت، مجتبی تونه ای، قم انتشارات ماندگار، ص 563)

امام صادق علیه السلام فرمودند: یاران مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) شمشیرهایی از آهن دارند ولی جنس آن از غیر آهن است، اگر یکی از آنان با شمشیر خود بر کوفی ضربه بزند، آن را دو نیم می کند.(بحارالانوار، ج 27، ص 41، اثبات الهداه، ج 3، ص 523، موعودنامه، الفبای مهدویت، مجتبی تونه ای، انتشارات ماندگار، ص 406)

امام صادق علیه السلام فرمودند: بر او سی هزار فرشته و سیصد سیزده فرشته فرود می آیند. فرشتگانی که با نوح در کشتی بودند و فرشتگانی که با ا براهیم بودند هنگامی که به آتش افکنده شد، آنهایی که با موسی بودند هنگامی که دریا را برای بنی اسرائیل شکافت و آنهایی که با عیسی بودند هنگامی که خداوند وی را به سوی خود بالا برد و چهار هزار فرشته ای که در بدر بودند و چهار هزار ملائک که فرود آمدند تا به همراه حسین بن علی (علیه السلام) با دشمنان نبرد کنند ولی به آنها اجازه داده نشد... (بحارالانوار، ج52، ص 328)

امام صادق علیه السلام فرمودند:: هنگامی که قیام کننده به پاخیزد، خداوند نیروی گوش ها و چشم های شیعیان ما را افزون می گرداند تا این که میان آنها با قیام کننده پیکی نخواهد بود، آن حضرت با ایشان سخن می گوید و آنان می شنوند و او همانجاست.(روضه کافی، ص 240)

امام صادق علیه السلام فرمودند: هنگامی که امر به او واگذار می شود خداوند عمودی از نور برای او قرار می دهد که به وسیله آن آنچه اهل هر شهر انجام می دهند، ببیند.(اصول کافی، ج 1، ص 287)

امام صادق علیه السلام فرمودند: هنگامی که قیام کننده به پا خیزد، شمشیرهای نبرد فرود می آید، در حالی که روی هر شمشیر نام مردی از یاران آن حضرت و نام پدر او نوشته شده است.(بحارالانوار، ج 52، ص 356، ح 121)

امام صادق علیه السلام فرمودند: هنگامی که خداوند به قیام کننده اجازه قیام می دهد، آن حضرت بر بالای منبر می رود و مردم را به سوی خود فرا می خواند. آنگاه آن ها را به خدا سوگند می دهد و از آنها می خواهد که حقش را پاس دارند تا او هم سیره رسول خدا را در میان آنها جاری کند و با آنان همانگونه رفتار کند که آن حضرت رفتار می کرد. آنگاه خداوند جبرئیل را به سوی او می فرستد. جبرئیل بر حطیم فرود می آید و خطاب به قیام کننده می گوید: مردم را به سوی چه چیز می خوانی؟ قیام کننده هم پاسخ او را می گوید، سپس جبرئیل می گوید: من نخستین کسی هستم که با تو بیعت می کنم. دستان خود را بگشا! سپس جبرئیل دست خود را بر دست می کشد. سیصد و اندی مرد به پیشگاه آن حضرت می آیند و با او بیعت می کنند. بعد از آن قیام کننده در مکه اقامت می کند تا زمانی که تعداد یارانش به ده هزار نفر می رسد و آن گاه با آنان به سوی مدینه حرکت می کند.(بحارالانوار، ج 52، ص 337، ح 78)

امام صادق علیه السلام در مورد جنگ سفیانی با آقام امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) روایت شده است: «... با سپاه و قوم و اسب سوارانش که تعداد آنها بالغ بر 170 هزار نفر است به نزدیکی دریاچه طبریّه (فلسطین) می رود و آن جا فرود می آید. مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) نیز به سوی او حرکت می کند، شبها راه می رود و روزها در کنار دریاچه طبریّه با سپاه سفیانی روبه رو می شود. آنگاه خشم خدا بر سپاه سفیانی فرود می آید و به سبب آن خشم مخلوقات خدا نیز بر آنها انگیخته می شوند، پرندگان آنها را با بالهای خود می زنند، کوهها سنگ های خود را بر سر آنها فرو می فرستند. فرشتگان با صدای خود بر آنها نهیب می زنند. یک ساعت نمی گذرد مگر اینکه خداوند همه سپاه سفیانی را هلاک می سازد، از سپاه او کسی نمی ماند و شخص او تنها می ماند پس مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) او را گرفته در زیر درخت پرباری که شاخه هایش به سوی دریاچه طبریّه فروریخته، سر می برد و شهر دمشق را به تصرف خود در می آورد.» (الملاحم و الفتن، ص 123 و روزگار رهایی، ص 470)

امام صادق علیه السلام فرمودند: اگر قیام کننده آل محمدصلی الله علیه و آله  ظهور کند، خداوند او را با فرشتگان نشاندار، مقرب و فرستاده شده در صفهای فشرده یاری می کند. جبرئیل در پیشاپیش آنها حرکت می کند و میکائیل از پشت سر آنها و اسرافیل از طرف چپ آنها، ابهّت و رعب و وحشت از جلو، عقب و چپ و راست آنها پیش می تازد. فرشتگان مقرب خدمتگزاران او هستند. نخستین گروهی که به او دست بیعت می دهند شیعیان محمد صلی الله علیه و آلهو علیعلیه السلام هستند. به خدا سوگند که آن شمشیر برنده خدا می آید. خداوند روم، چین، ترک، سند، هند، کابل و خزر را برای او فتح می کند.(روزگار رهایی، ص 480 و غیبت نعمانی، ص 122)

در کمتر مکتب و دینی است که سرانجام جهان را به سوی روشنایی و صلح و صفا و عدل و عدالت و امن و آسایش نوید داده باشد.

ادیان آسمانی همگی به مصلح جهانی نوید داده اند که برای نجات انسان ها و هدایت جامعه و تامین عدالت و سعادت گام می گذارد و با امدادهای غیبی هم مشکلات را حل کرده و نابسامانی ها را سامان می بخشد و بساط جور و ستم را بر می چیند و ظالم و ستمگر را نه تنها گوشمالی می دهد و سر جایش می بخشد و صالحان وارثان زمین و مستضعفان پیشوای مردم می شوند.

پیروزی های امام در گرو اقدامات اساسی و زمینه های لازم و شرایط است. این زمینه ها و شرایط است که امکان برپایی یک حکومت جهانی واحد و گسترده را توأم با صلح و عدالت و احقاق حقوق افراد و جامعه و نجات محرومان و مستضعفان در سراسر جهان فراهم می سازد. زیرا در غیر این صورت چگونه می توان طمع ها و آرزوها و جاه طلبی و افزون خواهی و حس درندگی و سبعیت برخی از جاه طلبان و انسان ها و زمامداران خائن و جانی را نادیده گرفت و حق مردم مظلوم و سرزمین های زیر سلطه را از حلقوم خون آشام آنان بیرون کشید؟

سلاله های قابیل و نمرود و فرعون، یزید و معاویه، آتیلا و نرون، چنگیز و حجاج و ... در زمین کم نبوده و نیست.

بنابراین قدرت فوق العاده و زمینه ای بسیار مهم لازم است که بتواند دست همه را کوتاه سازد و زمین را از فساد و جور و ستم پاک کند.

زمینه های مزبور را از احادیث و روایات فراوان می توانیم به دست بیاوریم هر چند این زمینه ها را به طور عمده در دو قسم می توان خلاصه نمود:

الف- امدادهای غیبی و منصور بالرعب

ب- زمینه های معمولی و طبیعی

زاره بن اعین می گوید: به امام صادق علیه السلام عرض کردم در شگفتم خداوند حال شما را به سلامت دارد و من در عجبم از قیام کننده که چگونه با او جنگ می کنند با وجود آنچه از شگفتیها که می بینند از فرو بردن زمین صحرا سپاهیان را ،و آن صدا که از آسمان است؟ پس فرمود: همانا شیطان آنها را رها نمی کند تا جایی که ندا کند همچنان که برای رسول خدا صلی الله علیه و آله در روز عقبه ندا کرد.(غیبت نعمانی، شیخ اجل ابن ابی زینب، مترجم محمد جواد غفاری، دارالکتب الاسلامیه، 1387، چاپ اول، ص 373، ح 29)

ابوبصیر گوید:امام صادق علیه السلام فرمودند: قیام کننده خروج نخواهد کرد مگر حلقه سپاه به کمال و تمام رسیده باشد. عرض کردم: آنکه حلقه بدان کامل شود چقدر است: فرمود: ده هزار نفر است که جبرئیل از سوی راست آن و میکائیل از طرف چپ آن قرار دارند، سپس پرچم را به اهتزار درآورد و با آن روان گردد، پس هیچکس در مغرب و مشرق نماند مگر اینکه آن پرچم را لعنت کند. می دانی چرا؟ گفتم:نه. فرمود: برای ناراحتی هایی که مردم قبل از ظهور وی از سادات خاندان او می بینند و آن همان پرچم رسول خدا صلی الله علیه و آله است، که جبرئیل در روز بدر آن را فرود آورد. سپس فرمود: ای ابا محمد به خدا قسم آن پرچم نه از پنبه است و نه از کتان و نه از ابریشم و نه از حریر، عرض کردم: پس از چه چیزی است؟ فرمود: از ورق برگ ابریشم بهشتی است، رسول خداصلی الله علیه و آله در روز بدر آن را برافراشت و بعد آن را در پیچید و به علی علیه السلام داد، پس همچنان نزد علیعلیه السلام بود تا هنگامی که روز بصره فرا رسید آن را برافراشت پس خداوند پیروزی را نصیب او ساخت و ... (غیبت نعمانی، شیخ اجل ابن ابی زینب، مترجم محمد جواد غفاری، دار الکتب الاسلامیه، 1387، چاپ اول ص 426 ح 2، بحارالانوار ج13 ص129 انتشارات دارالکتب الاسلامیه 1384 )

مفض بن عمر گوید: امام صادق علیه السلام فرمودند: هنگامی که به امام اجازه ظهور داده شد خدا ره به نام عبرانیش می خواند، سیصد و سیزده نفر یاران آن حضرت برای او گردآورده می شوند و همچون پاره پاره ابر پاییزی اند، آنان پرچمدارانند، بعضی از ایشان شبانه از بستر ناپدید می گردند و بامداد در مکه هستند، و پاره ا ی از ایشان در روز دیده می شوند که در میان ابر می روند و نام خود و نام پدر و نسبش شناخته شده است، عرض کردم: فدایت گردم کدام یک از ایشان از نظر ایمان برتردند؟ فرمود: همان که در روز در میان ابر می رود. و ایشانند آن ناپدید شوندگان و این آیه در مورد آنان نازل شده: « هر کجا باشید خداوند شما را جملگی می آورد» (غیبت نعمانی ،شیخ اجل ابن ابی زینب، مترجم: محمد جواد غفاری، دار الکتب الاسلامیه، 1387، چاپ اول، ص 434، ح 3)

امام صادق علیه السلام فرمودند: یاران صاحب الزمان برای او محفوظ هستند، حتی اگر تمام مردم از بین بروند. خداوند یاران مهدی را نزد او می آورد و خدای سبحان در شان آنها فرمود: « اگر به آن کفر بورزند ما گروهی را بر این امر می گماریم که به آن کفر نمی ورزند» و نیز در حقشان فرمود: « به زودی خداوند گروهی از جایگزین آنان می کند که وی آن ها را دوست می دارد و آنها نیز دوستدار وی هستند. آنان نسبت به مومنان متواضع بوده و در مقابل کافران سرسخت اند».(بحارالانوار، ج 52، ص 370، عصر ظهور، علی کورانی، مترجم عباس جلالی، انتشارات امیر کبیر، چاپ و نشر بین الملل، پاچ نهم 1383، ص 308)

امام صادق علیه السلام فرمودند: خداوند سبحان آنان را در شب جمعه گرد هم می آورد. صبح جمعه جملگی در مسجد الحرام با آن حضرت دست بیعت و وفاداری می دهند و هیچ یک از آنان سرپیچی نمی کند.(بشارت الاسلام، ص 210 به نقل از دلائل الامامت طبری، عصر ظهور، علی کورانی، مترجم: عباس جلالی، انتشارات امیرکبیر، چاپ نهم، 1383، ص 309)