ضرورت انتظار
اصل انتظار از يك اصل كلي ديني و اسلامي مايه مي گيرد و آن اصل، اصل حرمت يأس و نوميدي از لطف و رحمت الهي است.
اساسا زندگي انسان بدون انتظار معني و مفهوم پيدا نمي كند و آن چيزي كه به انسان ارزش مي دهد انتظار است. انساني كه منتظر است هيچ گاه به نوميدي نخواهد رسيد و براي رسيدن به آن مقصدي كه انتظارش را مي كشد خود را مهيا ساخته و از هر تلاش فروگذار نمي كند.
اما شخصي كه منتظر نباشد خسته و نااميد شده، در بيابان گمراهي سرگردان خواهد شد و نهايتا در ورطه نابودي سقوط خواهد كرد.
در تفكر شيعه انتظار يك اصل است و در روايات متعددي به ضرورت اين امر تأكيد شده و در قرآن كريم نيز آيات متعددي وجود دارد كه خداوند روح انتظار را در آن ها بيان نموده و اميد به آينده را به عنوان وعده تخلف ناپذير الهي مطرح فرموده است.
به تصريح روايات اهل بيتعلیه السلام،مي توان گفت كه خداوند حتي با گواهي دادن به يكتا يي اش نيز هيچ عملي را بدون انتظار فرج از انسان نمي پذيرد و حتي بهترين اعمال عبادي (از جنبه ظاهري) نيز از انسان پذيرفته نمي شود.
انتظار فرج است كه به انسان اميد قدرت مي بخشد و منتظر را در خيمه گاه امام عصرعجل الله تعالی فرجه الشریفآماده به خدمت مي نمايد.
پس براي ايجاد زمينه و بستري مناسب براي تحقق هر چه زودتر وعده الهي و برپايي دين حق و نابودي ستمگران، ما نيز بايد منتظر باشيم و اين امر بر ما واجب است.
مردی بر حضرت امام باقرعلیه السلاموارد شد و صفحه ای در دست داشت، امامعلیه السلامبه او فرمودند: در این صحیفه نوشته شده که چه چیزی در دین مورد قبول است، آن مرد گفت: رحمت خدا بر شما درست گفتی در این صحیفه همین سؤال است.
امام باقرعلیه السلام فرمودند: گواهی دادن به اینکه هیچ معبود حقی جز خداوند نیست و این که محمدصلی الله علیه و آله و سلم بنده و رسول اوست و اینکه اقرار کنی به آن چه از سوی خداوند آمده و ولایت ما خاندان و بیزاری از دشمنان و تسلیم به امر ما و پرهیزگاری و فروتنی و انتظار مهدیعجل الله تعالی فرجه الشریف که ما را دولتی است که هر وقت خداوند بخواهد آن را خواهد آورد.(اصول کافی ج2ص22ح13)
روزی شخصی خدمت امام باقرعلیه السلام رسید و عرض کرد: دینی که تو و خاندانت خدای عزوجل را با آن دینداری می کنید برایم بیان فرما تا خدای را با آن دینداری نمایم .
امام باقرعلیه السلام فرمودند: اگرچه مطلب کوتاه کردی ولی سؤال مهمی آوردی. به خدا سوگند! دینی را که من و پدرانم خدای را با آن دینداری می کنیم می گویم: گواهی دادن به این که هیچ معبودی جز خداوند نیست و اینکه محمدصلی الله علیه و آله و سلم بنده و فرستاده ی اوست و اقرار به آن چه از نزد خدا آمده و ولایت ما و بیزاری از دشمنان ما و تسلیم بودن به امر ما و انتظار مهدیعجل الله تعالی فرجه الشریفو تلاش در واجب و پرهیز از حرام می باشد.(اصول کافی ج2ص21)
امام صادقعلیه السلام فرمودند: آيا شما را خبر ندهم به آنچه خداي عزوجل هيچ عملي را جز به آن نمي پذيرد؟ گفتند چرا،فرمود: گواهي به اين كه هيچ كس جز خدا شايسته پرستش نيست و اين كه محمد بنده و فرستاده اوست و اقرار به آن چه به آن امر فرموده و ولايت و بيزاري از دشمنان ما و تسليم در برابر آنان و پرهيزگاري و كوشش و اطمينان و انتظار مهديعلیه السلام. سپس فرمود: به درستي كه ما را دولتي است كه هر گاه خداوند بخواهد آن را روي كار مي آورد، آنگاه فرمود: هر كس دوست مي دارد از جمله اصحاب مهديعجل الله تعالی فرجه الشریفباشد بايد انتظار بكشد و با پرهيزكاري و اخلاق نيك رفتار نمايد در حالي كه منتظر باشد، پس اگر از دنيا رفت و پس از مردنش قیام کننده قيام كرد، براي او پاداش كسي است كه او را درك كرده، پس جديت كنيد و در انتظار بمانيد گوارايتان باد اي گروه مشمول رحمت الهي.(غيبت نعماني ص 106)
از آن چه بر وجوب انتظار دلالت مي كند، روايتي است كه شيخ صدوق(ره) در كمال الدين به سند خود، از عبدالعظيم حسني آورده كه گفت، به محضر سرورم امام محمد تقيعلیه السلام وارد شدم تا در مورد قيام كننده از او سؤال كنم.
امام جوادعلیه السلام فرمودند: به درستي كه قيام كننده از ما همان مهدي است كه واجب است انتظار او را داشتن در زمان غيبت و واجب است اطاعت و پيروي او در زمان ظهورش و او سومي از اولاد من است.(كمال الدين ج2 ص377)
امام صادقعلیه السلامفرمودند: نزديك ترين حالات بندگان خدا به خدا، كه در آن حال از آنها خشنود تر از هر زماني است وقتي است كه امام آنها غايب و از نظر آن ها پنهان مي باشد و مكان او را نمي دانند و با وجود اين يقين دارند كه حجت خداوند موجود است پس در آن زمان بايد در هر صبح و شام منتظر فرج باشند.
در اين حديث مراد از صبح و شام كنايه از استمرار و دوام است و همچنین كلمه بايد اشاره به ضرورت و وجوب انتظار دارد.
يعني در هيچ حالي و در هيچ زماني نبايد مأيوس از ظهور امام شد و دائما منتظر امر الهي بايد بود.(كمال الدين ج2 ص339)
امام صادقعلیه السلامفرمودند: شما بايد تسليم ما باشيد و امور مربوط به دين و حكومت را از ما بگيريد و امر ما و امر خودتان و فرج ما و فرج خودتان را انتظار بكشيد.(اثبات الهداة ج3 ص560)
امام رضاعلیه السلام فرمودند: دين آن ها(مؤمنين) تقوا، عفت،تلاش و كوشش...، اصلاح و انتظار فرج در پرتو صبر و استقامت است.(عيون اخبارالرضا ج1 ص55)
امام رضاعلیه السلامدر اين حديث اشاره كرده اند كه دين چيزي جز تقوا، و انتظار فرج نيست. پس هر چيزي خارج از اين محدوده از دين دار پذيرفته نيست.
|