|
در طواف حریم یار
حج یعنی پانهادن
در مخاطره ای بزرگ، یعنی به
پیکار رفتن با آلایش ها، کندن از ظواهر و رجوع به درون. وقتی همۀ زیورها و زینت ها را کنار می ریزی و خودت
را پنهان می کنی میان معصومیّتِ احرام، یاد دو جای دیگر هم می
افتی، نخست آنجا که پاک پاک، بدون آن که لکّه ای بر ضمیرت
افتاده باشد، از مادر تولّد یافتی و دیگر آن لحظات که در
جامه ای سپید به منزلگاه آخرین می روی. حج
باید پایان همه تباهی ها باشد و ابتدای زیبایی ها، اینجا باید سکّوی پرواز به ملکوت باشد و فرودگاهِ
عادات خاکی! و همه این ها مگر بدون زانو زدن
در پیشگاه حجّت الله
زمان تحقّق نمی یابد.حجّی که حال و هوای او را نداشته باشد،
حجّ جاهلی ست، طوافی که دایره واریَش دل را به او گره نزند
طواف نیست، میان تهی ست! تو می روی به مسجد
شجره تا آن نخل های بال گستر را شاهد شیدايیَت بگیری، می روی تا با ربُّ الارباب، عهد ازلیّت را دوباره
کنی و به خدا و ولیّش تا همیشه بلی گویی! هم
پیمان شوی، آمده ای از خودت به در آیی و در اعماق قلبت، به
بندگی خدا و غلامی امامت ببالی.
وقتی جامۀ سپید
احرام به بر می کنی، انگار بال در
آورده ای، می خواهی
تا دوباره به دام
نیفتاده ای خودت را به امامت برسانی و
به او بگویی چقدر دوستش داری! می
خواهی بگویی کاری کند که همیشه مُحرم
میقاتش باشی و مَحرم میعادش. می خواهی عشق را با او وعده
کنی و اشتیاق را معاهده بندی و بعد آن گونه اللّهمّ
لبّیک گویی که دلش قرص شود، می توانی همان جا ملبّی دعوت
لدّاعی
هم باشی! مطمئنّی به گفتۀ نائبش، محمدّ بن عثمان که سوگند خورده مهدی(ع) هر
سال حج را مشرّف می سازد و
مردمان رؤیتش می کنند امّا او را نمی شناسند. مُحرم که شدی،
حواست باشد به آیینه ای مگر آبگیر نگاه او ننگری و جز پنجۀ
او شانه ای به موی نزنی! غیر دست او سایه ای به
سر نگیری و سوای پیرهنش، از هیچ معطّر نشوی! وقتی چشمت به
کعبه افتاد به او بگو: یک عمر رو به اینجا ایستادم و به تو
درود گفتم، حالا رخ به کدام سو برگردانم برای
تحیّت دادن به تو؟ تو باید اینجا دایره داری کنی! تو باید بربام این بیت عتیق اذان جذبه
سر دهی! کجایی؟
به حجرالاسود
که می رسی، بدان! سنگ نیست، دست خداست تا از تو برای یدالله بیعت بگیرد و فردا به عهد سپاریَت گواهی دهد. پیش برو بوسه ای بر لبان آن بگذار
که بارها دست او را بوسیده. قدری که از حجر
فاصله می گیری، سمت راستت، مقام ابراهیم است. مقامی که
روزی گام شیخ الانبیاء را به بر گرفته، آرزو می کنی
که ای کاش ردّی هم از او اینجا باقی بود تا می توانستی با
دنبال کردنش به او برسی. کاش حتّی اثر انگشتی بر تار و پود
این بیت گذاشته بود که دل را به آن خوش کنی!
آرزو می کنی که او روزی بیاید و مقام را به جایگاه پیشین
بازگرداند. به جبل الرّحمة که نگریستی، وسعت رحمت او را به
یاد می آوری.
عــــــــرفه
آمد و من باز مصفــــــا نشدم حاجــــی معتکف یوسف زهرا نشدم
همه
گشتند سفید و دل من هست سیاه باز هم شکرکه
پیش همه رسوا نشدم
حال امروز عرفه است،
روز عرفان، روز طلب، روز مطلوب؛
رسول گرامي اسلام صلی الله علیه و آله و سلم
در چنين روزي سخنان تاريخي خود را در اجتماع عظيم و با شكوه حجاج بيان داشت: ...
اي مردم سخنان مرا بشنويد! شايد ديگر شما را در اين مکان ملاقات نكنم. شما به زودي
بسوي خدا باز مي گرديد. ... من در ميان شما دو چيز به يادگار مي گذارم كه اگر
به آن دو چنگ زنيد گمراه نمي شويد، يكي كتاب خدا و ديگري عترت من است.
آری !
امروز روز چنگ زدن به دامان عترت پیغمبر رحمت صلی الله علیه و آله و سلم است. روز حرکت با کاروان حسین علیه السلام روز طلب معرفت امام از درگاه خداوند.
امام صادق علیه السلام فرمودند: از مکّه آغاز کنید و به ما ختم نمائید.(مستدرک الوسائل، کتاب الحج، ابواب المزارص189)
به عرفات که می اندیشی، آرزوی معارفه با او در
سرت می پیچد. این رسم دهر است که آدمی مطلوبش
را در وادیّ تعریف پیدا کند و اگر به طلب او در صحرای
عرفات چشم می گردانی، دیده ات او
را صید خواهد کرد، اگرچه نفهمی که او را دیده ای.( برگرفته از کتاب
شهر به شهر،کوه به کوه)
امیر المؤمنین علیه السلام فرمودند:اوصیاء بدون احتیاج اند از دعوت کردن مردمان برای خودشان،
خداوند فرموده که از برای مردمان واجب است حج بیت در وقتی که بر حج کردن قدرت
دارند، اگر مردمان حج را ترک نمایند پس بیت خداوند کافر نمی شود، ولیکن مردمان
کافر می شوند، زیرا که خداوند حجّ بیت را علامت ایمان قرار داده و مرا نیز علامت
ایمان قرار داده است زیرا که رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم فرموده
در میان مردمان که یا علی تو از من به منزله کعبه هستی که به سوی تو بر آیند، نه
اینکه تو به سوی مردمان بروی.
امام باقر علیه السلام فرمودند: در حالی که به مردمی که گرد کعبه طواف می کردند؛ در زمان
جاهلیت این گونه طواف می کردند. همانا مردم دستور دارند که گرد کعبه طواف کنند و
سپس به سوی ما کوچ کنند و ولایت و دوستی خود را به ما اعلام دارند و یاری خود را
نسبت به ما عرضه کنند. سپس این آیه را قرائت نمودند.
«ربنا إنی اسکنت .... فاجعل افئدة من الناس تهوی إلیهم....»
پروردگارا من، ذریه و فرزندانم را برای کشت و
زرعی نزد بیت الحرام تو برایبه پا داشتن نماز مسکن
دادم! بار خدایا تو دل های مردمان را به سوی ما متمایل گردان.... ابراهیم 37
(اصول کافی ج2ص240)
امروز کعبه ی ما کیست، کعبه که خود سنگ نشانی است، امروز کعبه
آمال و حجت زمان ما کیست!!!!!!
تو کعبه‌ی آمالی و از
قافله‌ی شکر هر جا که
رود ذکر تو، گویی عرفات است
امام حسین علیه السلام فرمودند: به خدا قسم صاحب الامر، هر سال در موسم حج حاضر می شود و
مردم را می بیند و آنها را می شناسد، مردم همه او را می بینند ولی نمی شناسند.(مهدی موعودص750، کمال الدین ص346)
امام صادق علیه السلام فرمودند: حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه
الشّریف دارای دو غیبت است.صغری که در آن
ارتباطی محدود با مردم دارد و کبری که کاملا ناشناس در میان آنان به سر می برد هیچ
کس نمی داند او کجاست، در مراسم حج حضور می یابد و مردم را می بیند ولی مردم او
را نمی شناسند.(اصول کافی ج1
ص339،منتخب الاثر ص252، مراة العقول ج4ص47)
ای
امیر عرفه، بی تو صفا نیست که نیست
بی
تو اندر عرفه عشق و وفا نیست که نیست
یوسف
زهرا، حاجتی غیر ظهورت نیست که نیست
اللهم
عجل لولیک الفرج
|