گریستن و گریاندن در فراق آن حضرت و ایجاد شوق نسبت به حضرت

گریستن و گریاندن دیگران بر فراق حضرت ولی عصر عجّل الله تعالی فرجه الشّریف و به علت شداید و ناملایمات وارده بر ایشان در عصر غیبت، یکی از وجوه مؤکد احیای امر امام عصر عجّل الله تعالی فرجه الشّریف و از وظایف منتظرین آن حضرت می باشد.چنانچه از روایات اهل بیت معصومین علیهم السّلام به ما رسیده است، بر این امر تأکید فراوان شده. در ذیل یکی از روایات بسیار مهم در تأیید این معنی آورده می شود:

سدیر صیرفی می گوید:با بعضی از اصحاب بر مولایمان حضرت ابا عبدالله امام صادق علیه السّلام وارد شدیم.دیدیم او بر روی خاک نشسته و همچون کسی که فرزند خود را از دست داده و جگرش سوخته باشد، می گرید در حالی که امام صادق علیه السّلام می فرمودند:ای آقای من! غیبت تو خواب را از من گرفته و زمین را بر من تنگ نموده و راحتی دلم را برده است.ای آقای! من غیبت تو مصیبت مرا به اندوه های ابدی پیوند داده است و یکی بعد از دیگری می روند و جمعیّت و افراد به سوی فنا می روند و از جهت مصیبت های گذشته و بلاهای پیشین اشکی از چشمم جاری نشود و ناله ای از سینه ام سر نکشد مگر اینکه در برابر چشمم مجسّم می گردد محنت هایی که از آنها بزرگتر و هولناک تر و سخت تر است و حوادثی که با خشم تو در هم آمیخته و حوادثی که نازل شده است.

سدیر می گوید: عرض کردم ای زاده ی بهترین مردم! از کدامین پیشامد اشکت روان و گریه ات همچون باران است؟ امام صادق علیه السّلام آهی کشید که بر اثر آن درونش برآمد و پریشانی اش بیشتر شد و آن گاه علت و موجب حال خود را غیبت حضرت مهدی عجّل الله تعالی فرجه الشّریف خواند.(کمال الدین ج2 ص352 باب33 ح50، بحار الانوار ج51 ص219 ح9)

امام صادق علیه السّلام فرمودند:اگر شما چنین تضرع و زاری می کردید حق تعالی فرجمان را مقدّر می کردو چون چنین نکنید پس به درستی که این امر به نهایت خود خواهد رسید.(تفسیر عیاشی ج2 ص154 ح49)

امیر المؤمنین علی علیه السّلامدر وصف حضرت مهدی عجّل الله تعالی فرجه الشّریف صفات و نشانه های ایشان را بیان فرمودند و به بیعت کردن با ایشان و اجابت نمودن دعوتش امر کرده سپس فرمودند: «هاه!» و به سینه اش اشاره نمود و شوق دیدارش را اظهار داشت و در جواب ابوجعفر محمد بن عثمان، که اشتیاقش را به دیدار مولایش بیان کرده بود، فرمودند:با وجود اشتیاق، مایل هستی او را ببینی؟ گفتم آری!فرمود:خداوند پاداش شوق تو را عنایت فرماید و دیدن رویش را به آسانی و عافیت به تو روزی نماید، ای ابو عبدالله!التماس نکن که او را ببینی، زیرا که در ایام غیبت به او اشتیاق داری و درخواست مکن که با او همنشین گردی که این از عزائم الهی است.و تسلیم بودن به آن بهتر است، ولی با زیارت به سوی او توجه کن.(بحارالانوار ج102 ص97 باب 7، مکیال المکارم ج2 ص206)

امام رضا علیه السّلام فرمودند:کسی که به یاد مصیبت های ما افتد، پس بگرید و بگریاند چشمش آن روز که چشم ها گریان است گریان نمی شود... کسی که بنشیند در مجلسی که امر ما در آن زنده می شود آن روز که همه دل ها می میرند دل او نمی میرد.(بحارالانوار ج44 ص278 ح1 از امالی شیخ صدوق)

امام رضا علیه السّلام فرمودند:چه بسیار زنان مؤمنه جگر سوخته و مرد مؤمن اسفناک جگر سوخته و اندوهگین که در زمان فقدان و غیبت ماء معین (امام عصر عجّل الله تعالی فرجه الشّریف) وجود خواهد داشت [به جهت فراق و غیبت آن حضرت].(کمال الدین ج2 ص371 ح3)

امام صادق علیه السّلام فرمودند:هر کس گریه کند یا کسی را بگریاند بهشت برای اوست و هر کس تباکی (خود را شبیه گریه کنندگان ساختن) نماید بهشت برای اوست.(الهوف ص11، بحارالانوار ج44 ص288 باب 34 ح27)

امام صادق علیه السّلام فرمودند:هر کس دیده اش در راه ما گریان شود، به خاطر خونی که از ما به ناحق ریخته شده یا حقی که از ما صلب شده یا حرمتی که از ما حک شده، یا به خاطر یکی از شیعیان ما، خداوند تعالی به خاطر آن اشک سالها جایگاهش را در بهشت قرار خواهد داد.(بحارالانوار ج44 ص279 ح7، مکیال المکارم ج2 ص217)

امام صادق علیه السّلام فرمودند:پس هر کس از روی مهر نسبت به ما و به خاطر آنچه از مصائب بر ما رسیده بگرید، جز این نیست که خداوند بر او رحمت آورد.پیش از آنکه اشکش از چشمش بیرون بیاید و چون اشک هایش بر گونه اش جاری شود، اگر قطره ای از اشک هایش بر جهنم بیافتد آتش آن را خاموش خواهد کرد، به طوری که حرارتی از آن باقی نماند.(بحارالانوار ج 44 ص290، مکیال المکارم ج2 ص217)

و کدام مصیبت بالاتر از مصائب 1400ساله امام عصر عجّل الله تعالی فرجه الشّریف در عصر غیبت و غربت ایشان. چرا که امام صادق علیه السّلام در حدیثی این گونه می فرمایند:

امام صادق علیه السّلام فرمودند:مبادا تغییر یابید همانا به خدا سوگند!امام شما مدّتی از روزگارتان غائب خواهد گشت و یادش خاموش خواهد ماند تا اینکه گفته می شود مرده، هلاک شده و به کدام دره رفته! و البته دیدگان مؤمنین بر او گریان خواهد شد.(الغیبة نعمانی ص77)

امام صادق علیه السّلام فرمودند:خداوندا رحمت آور بر آن دیده هایی که به خاطر ما اشک فرو ریختند و رحمت آور بر آن دل هایی که به خاطر ما بی تاب و سوزان شدند و رحمت آور بر آن فریاد و مویه کشیدنی که به خاطر ماست.(کامل الزّیارات ص117، مکیال المکارم ج2 ص219)