کسب آمادگی برای ظهور حجت حق و مهیا کردن سلاح
یکی دیگر از وظایفی که به تصریح روایات، در دوران غیبت بر عهده ی شیعیان و منتظران فرج حضرت مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف ) قرار دارد، کسب آمادگی های نظامی و مهیّا کردن تسلیحات مناسب هر عصر برای یاری و نصرت امام غائب(عجل الله تعالی فرجه الشریف) است. همه ی لوازمی که در احادیث به آن اشاره شده به منظور تهیه ی نمادی برای آمادگی ظهور و فرج امام عصر(عجل الله تعالی فرجه الشریف) می باشد. چنانچه در تشرفات گوناگونی که از حضرت ولی عصر(عجل الله تعالی الشریف) صورت گرفته در مورد افرادی بوده است که پوشیدن لباس سفید و حمایل کردن شمشیر در روزهای جمعه جزء وظایف ترک ناشده ی آنها محسوب می شده است. و این نماد نشاندهنده ی اشتیاق و انتظار و آمادگی آنها برای ظهور حضرت ولی عصر(عجل الله تعالی فرجه الشریف) بوده است.
رمز اینکه شیعه باید هر لحضه آماده ی یاری امام خویش باشد این است که زمان ظهور برای ما مشخص نیست و هر لحظه، که اراده خداوند تعلق گیرد ممکن است ظهور واقع شود. بنابراین شیعیان باید همواره در حال آماده باش به سر برند تا در موقع لزوم به فرمان امام خود برای مقابله با مستکبران و ظالمان جهان به پا خیزند.
کسب آمادگی برای ظهور حجت حق، قبل از هر چیز نیازمند عناصر آماده و با ارزش انسانی است که بتواند بار سنگین چنان اصلاحات وسیعی را در جهان به دوش بکشد. و این در درجه ی اول، محتاج بالا بردن اندیشه و آگاهی و آمادگی روحی و فکری برای همکاری در پیاده کردن آن برنامه عظیم و جهانی موعود است. انتظار یک مصلح جهانی به معنای آماده باش کامل فکری و اخلاقی و مادی و معنوی، برای اصلاح همه ی جهان است. و در درجه دوم کسی که از بی دینی ها و بی عدالتی ها و نابسامانی ها دلزده باشد، هر لحظه در انتظار ظهور منجی موعود جهانی خواهد بود زیرا می داند تنها در صورت قیام شکوهمند آن حجت بر حق الهی است که همه ی عوامل فساد و ظلم و تعدّی از بین خواهد رفت. بنابراین یکی از وظایف شیعیان و منتظران، آن است که انتظار سازنده، صحیح و منطقی و پویا برای خود ترسیم کنند. انتظاری که در بطن خود آمادگی و آماده کردن زمینه ظهور برای آن امام همام را فراهم کند. و وقتی منتظر مصلح جهانی چنان آماده شد که زمینه ی ظهور حجت خدا را مهیّا نماید و در مفاسد محیط غوطه ور نشود، در برابر آلودگی ها تسلیم نخواهد شد. خداوند نیز در کتاب خود چنین وعده داده است :
« وعد الله الذین آمنوا منکم و عمل الصالحات لیستخلفنهم فی الارض ....»
خداوند به آنها که ایمان دارند و عمل صالح انجام می دهند، وعده داده است که حکومت روی زمین را در اختیارشان بگذارد.(نور55)
باید توجه داشت که نحوه ی آمادگی و مهیّا بودن برای ظهور بستگی به شرایط زمان و مکان دارد و اگر در بعضی از روایات سخن از آماده کردن اسب و شمشیر برای ظهور ولی امر(علیه السلام) به میان آمده و برای آن فضیلت بسیار برشمرده شده است، به این معنا نیست که این ها موضوعیّت دارند، بلکه با قدری تأمل روشن می شود که ذکر این موارد تنها به عنوان تمثیل و بیان لزوم آمادگی رزمی برای یاری آخرین حجت حقمی باشد. و همچنین به همراه داشتن این نمادها خود نوعی ایجاد انگیزه در فرهنگ غنی انتظار است، چنان که اثرات فراگیر آن تمامی شیعیان را تحت تأثیر خود قرار می دهد.
فی الجمله اساسی ترین آمادگی را هر فرد منتظر باید در خود ایجاد کند. در ابتدا نفس خویش را از بدتر به بهتر تغییر دهد زیرا که خداوند قدرت تغییر نفس را به ما داده است تا امورمان را اصلاح کند و اوضاع و احوالمان را بهبود بخشد.« همانا خداوند وضعیت هیچ قومی را تغییر نمی دهد مگر این که خودشان بخواهند.» هرگاه مؤمن در کارها و اخلاقش بر خلاف امامش رفتار نماید مایه ی ننگ و عار امام و طعنه و عیبجویی دشمنان بر او خواهد بود، و این گناه بزرگی است، چنانچه در اعمال و اخلاق خود به او اقتدا نماید سبب عظمت یافتن ولی الله در نظر آنها و رغبت مخالفین به شیوه ی امامان، و راهیابی مردم با اعمال ایشان به سوی امامشان می گردد، از همین روی فرموده اند: برای ما زینت باشید و مایه ی ننگ ما نشوید.(اصول کافی ج2ص77ح9) و همچنین،
امام صادق علیه السلام فرموده اند: مردم را با غیر زبانهایتان به (مذهب خویش) دعوت کنید تا از شما ورع و تلاش و نماز و نیکی را ببینند که همین دعوت کننده است.(اصول کافی ج2ص78ح13 باب ورع)
پس با توجه به مطالب مذکور بهترین نماد برای آماده سازی ظهور حضرت حجت(عجل الله تعالی فرجه الشریف)، آمادگی فردی و اخلاقی است تا بتوان بر جامعه و حتی مخالفین تأثیر گذار بود. در ادامه آماده سازی و مهیّا نمودن سلاح و نماد را در روایات ائمه معصومین(علیه السلام) بیان می کنیم:
امام صادق علیه السلام فرمودند: هر یک از شما باید برای خروج قیام کننده ی ما حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) سلاحی مهیّا کند. هر چند یک تیر باشد، خدای تعالی هرگاه بداند کسی چنین نیّتی دارد امید است که عمرش را طولانی کند تا آن حضرت را درک کند و (از یاران و همراهانش قرار گیرد).(غیبت نعمانی ص173، مکیال المکارم ص484، انتشارات مسجد جمکران 1385)
امام کاظم علیه السلام فرمودند: هر کس اسبی را به انتظار امر ما نگاه دارد و به سبب آن دشمنان ما را خشمگین سازد، در حالی که او منسوب به ماست، خداوند روزیش را فراخ گرداند، به او شرح صدر عطا کند، او را به آرزویش برساند و در رسیدن به خواسته هایش یاری کند.(فروع کافی ج6ص535 ح1، باب دواجن، مکیال المکارم ج2ص488، چاپ مسجد مقدس جمکران1385)
امام باقر علیه السلام فرمودند: بر شیعیان واجب است که خود را به اطاعت امام بر حق و انتظار فرج او ملتزم سازند و برای یاری نمودنش مهیّا باشند.(مرآة العقول فی شرح اخبار آل الرسول ج26ص582، انتشارات دارالکتب الاسلامیة 1404 ه ق)
امام باقر علیه السلام خطاب به ابو عبدالله جعفی فرمودند:منتهای زمان مرابطه نزد شما چند روز است؟
عرضه داشتم: چهل روز
امام باقر علیه السلام فرمودند:ولی مرابطه ی ما، مرابطه ای است که همیشه هست و هر کس در راه ما اسبی را مهیّا نماید، به مقدار دو وزن آن تا مادامی که آن را نگه داشته برایش (ثواب) خواهد بود، و هر کس سلاحی را برای (یاری) ما مهیّا سازد تا وقتی که نزد او هست به مقدار وزن آن برایش (ثواب) خواهد بود، از یک بار و دو بار و سه با و چهار بار. بی تابی نکنید.(یعنی اگر مکرر دیدید که امامان برحق شما مظلوم و مقهور شدند ناامید نشوید).(روضة الکافی ص381،ح576، مکیال المکارم ج2ص484، چاپ مسجد جمکران 1385)
علامه مجلسی در شرح فرموده ی امام علیه السلام (مرابطه ی ما مرابطه ای است که همیشه هست) گوید: یعنی بر شیعیان واجب است که خود را بر اطاعت امام برحق، و انتظار فرج او ببندند، و برای یاری نمودنش مهیّا باشند.
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: یک شب مرابطه کردن و (اسب مهیّا داشتن) در راه خدا از این که شخص یک ماه، روزها روزه باشد و شبها به عبادت قیام نماید ثوابش بیشتر است. پس هرگاه بمیرد عملی که انجام می داده بر او جریان خواهد یافت و روزیش بر او جاری خواهد شد و از فرشته ای که در قبر مردگان را بازجویی کند، ایمن خواهد ماند.(کنزالعمال فی سنن الأقوال و الأفعال ج4،ص284،ح10509)
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند: هر میّتی نامه ی عملش پیچیده و پرونده اش مهر و (بسته) می شود مگر مرابطه کننده در راه خدا که عملش تا روز قیامت زیاد می گرد، و از فرشته ی بازجوی قبر ایمن خواهد ماند.(مکیال المکارم ج2ص486،انتشارات جمکران1385)
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند: دو چشم است که آتش به آنها نرسد، چشمی که از خوف خدا گریسته و چشمی که شب را برای حراست و پاسداری در راه خداوند بیدار مانده باشند.(مکیال المکارم ج2ص486،انتشارات جمکران1385)
مرابطه چنانکه فقها در کتاب جهاد گفته اند این است که: شخص مؤمن برای جلوگیری از هجوم و نفوذ مشرکان و کافران در مرزهای کشور اسلامی و یا هر موضعی که از آن احتمال بروز حمله ای علیه مسلمانان می رود به حال آماده باش و در کمین به سر برد.(جواهرالکلام فی شرح شرائع الاسلام،ج21ص39،دارالکتب الاسلامیة1367)
با توجه به عمق باور شیعیان به موضوع ظهور و آمادگی همیشگی برای ظهور حضرت حجت(عجل الله تعالی فرجه الشریف) به مراسم ویژه ی اهالی حلّه که «ابن بطوطه» در سفرنامه خود نوشته، اشاره ای می نمائیم:
ندبه ی شیعیان حلّه برای امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف)
در نزدیک بازار بزرگ شهر، مسجدی قرار دارد که بر در آن پرده ی حریری آویزان است و آنجا را مسجد«صاحب الزمان» می خوانند. شبها پیش از نماز عصر، صد مرد مسلّح با شمشیرهای آخته... اسبی یا استری زین کرده می گیرند و به سوی مسجد صاحب الزمان روانه می شوند.
پیشاپیش این چهارپایان، طبل و شیپور زده می شود. سایر مردم در طرفین این دسته حرکت می کنند و چون به مسجد صاحب الزمان می رسند در برابر در ایستاده و آواز می دهند که «بسم الله، ای صاحب الزمان، بسم الله بیرون آی که تباهی روی زمین را فرا گرفته و ستم فراوان گشته، وقت آن است که برآیی، تا خدا به وسیله ی تو حق را از باطل جدا گرداند...» و تا نماز مغرب این مراسم ادامه می یابد.(ابن بطوطه، سفرنامه،ج1 ص272، به نقل از محمد حکیمی، فجر ساحل ص55)
|